Surmia bignoniowa, czyli katalpa zwyczajna, to niezwykle popularne drzewo w polskim krajobrazie. Charakteryzuje się nie tylko wspaniałą, gęstą koroną, ale również sercowatymi liśćmi. Jest chętnie wybierana przez miłośników ogrodów również ze względu na wyjątkowe kwiatostany.
Surmia bignoniowa jest wspaniałym drzewem ozdobnym, często stosowanym w ogrodach jako naturalne parasole. To szybkorosnące drzewo liściaste, które doskonale odnajdzie się w miejskiej przestrzeni – parkach, ale też i małych ogródkach. W szkółkach dostępne są zarówno odmiany szczepione na pniu, jak i duże drzewa, które mogą osiągać nawet 10 m wysokości.
Surmia bignoniowa – charakterystyka drzewa
Katalpa to bardzo okazałe drzewo, które idealnie wpasuje się w krajobraz zieleni miejskiej. Nie bez powodu sadzona jest w parkowych alejach, a także wzdłuż ulic. Oprócz dekoracyjnej korony i sercowatych liści to również drzewo miododajne oraz znakomicie oczyszczające powietrze z metali ciężkich.
Surmia bignoniowa pochodzi z Ameryki Północnej, ale również i w Europie radzi sobie doskonale, gdyż jest częściowo mrozoodporna – w pierwszych latach warto ją zakopczykować na zimę, aby przetrwała także silniejsze mrozy. Ponieważ jest to ozdoba każdej rabaty, katalpa jest chętnie wybierana przez miłośników ogrodów zarówno o małej powierzchni, jak i tych dużych, szczególnie, że posadzona jako soliter cieszy także wspaniałą koroną, która układa się w naturalny parasol.
Młode drzewka surmii nie wyglądają spektakularnie, ale jest do roślina, która szybko rośnie i się zagęszcza, dlatego już po 2-3 latach osłoni od ostrych promieni słonecznych.
Katalpa – egzotyczne drzewo liściaste
Choć katalpa doskonale znosi miejskie warunki, jest odporna na zasolenie, ma swoje wymagania co do stanowiska. To, powinno być przede wszystkim nasłonecznione. Surmia bignoniowa wymaga także gleby żyznej, próchniczej, ale i przepuszczalnej. Młode rośliny najlepiej czują się w miejscach zacisznych, acz po prostu w pierwszych latach można je okrywać na zimę słomą lub specjalną matą.
Rozłożysta korona katalpy latem obsypana jest kwiatem białym, zebranym w wiechy, które przypominają storczyki, bowiem są to białe kwiatostany z fioletowym i żółtym środkiem. Owoce surmii przypominają natomiast długie strąki fasoli i pozostają na drzewie zdobiąc ogród także zimą.
W Polsce do najpopularniejszych odmian surmii zalicza się:
- surmia nana, czyli katalpa karłowa, o rozłożystej koronie, osiągająca maksymalnie 3 m wysokości, szczepiona na pniu. Ta odmiana katalpy nie wydaje kwiatów i owoców;
- surmia aurea osiąga 10 m wysokości i nawet 5 m szerokości. Średnica pnia jest dość pokaźna, dlatego też drzewo to najlepiej prezentuje się jako soliter.
Surmia bignoniowa – prosta uprawa ozdobnego i miododajnego kwiatu
Choć katalpa jest rośliną egzotyczną, znajduje się ona także w katalogu roślin miododajnych, gdyż jej wyjątkowe i piękne kwiaty pełne są słodkiego nektaru. Catalpa bignonioides kwitnie w lipcu, ale strąki są także doskonałym źródłem pokarmu dla ptaków zimą. Uprawa surmii ze względu na specjalną pielęgnację w pierwszych latach może wydawać się skomplikowana, jednakże w głównej mierze ogranicza się ona do właściwego podcinania korony.
Wiosną warto zasilić ją nawozem azotowym lub gnojówką z pokrzyw, która wspomoże ją w silniejszym ukorzenieniu oraz dostarczy roślinie niezbędnych składników pokarmowych. Dostępność dedykowanych nawozów w sklepach ogrodniczych sprawia, że właściwa mieszanka jest łatwa do podania, a co najważniejsze – dopasowana do potrzeb rośliny.
Katalpa zwyczajna – roślina idealna do miejskich ogrodów
Wiechowate kwiatostany, owoce w formie strąków, ale przede wszystkim zaokrąglona, parasolowa korona sprawia, że katalpa wygląda naprawdę dostojnie. To właśnie jeden z powodów, dla których jest to doskonała roślina parkowa, która również prezentować będzie się znakomicie na miejskich skwerach czy jako element ogrodowej architektury.
Katalpa zwyczajna najlepiej prezentuje się zasadzona w szpalerze – wzdłuż ścieżki, alejki lub ogrodzenia. Ze względu na gęstą koronę stanowi także doskonałą podporę dla roślin cieniolubnych, a także clematisów, które nie lubią bezpośredniej wystawy na słońce. Surmia jest często wybierana na rabaty z trawami – w ten sposób jest wysokim elementem nowoczesnej rabaty.
Wadą katalpy jest jej okres wegetacyjny, który rozpoczyna się późną wiosną i kończy wczesną jesienią. Przez większość roku drzewo jest pozbawione sercowatych liści.
Sadzonki catalpa bignonioides –jak pielęgnować je w pierwszych latach?
Młode rośliny są wrażliwe na przemarzanie, dlatego też należy je odpowiednio zabezpieczyć. Trudnym do zwalczenia szkodnikiem katalpy są także mszyce brzoskwiniowe, które nie tylko przyczyniają się do obumierania ozdobnych liści, ale roznoszą również choroby grzybowe, co może objawiać się także kruchymi gałęziami.
Zakaże drzewa należy potraktować odpowiednim środkiem dedykowanym do zwalczania szkodników katalpy.
