Aukuba japońska (Aucuba japonica) jest krzewem z rodziny gariowatych. To przybysz z Dalekiego Wschodu. Poza Japonią rośnie też w Korei i we wschodnich Chinach. W pozostałych rejonach świata uprawiana jest jako roślina ozdobna. Jej owoce, jak i liście i inne części naziemne rośliny są trujące, za to mogą nadać wyjątkowego charakteru każdemu ogrodowi.
Zapamiętaj!
- Aukuba japońska to wiecznie zielony krzew pochodzący z Japonii i Chin.
- Ma dużą tolerancję na różne warunki glebowe i klimatyczne, ale najlepiej rośnie w półcieniu lub cieniu.
- Liście aukuby są skórzaste, błyszczące i mają kształt lancetowaty lub eliptyczny.
- Kwiaty aukuby pojawiają się wiosną i są niewielkie, a owoce, które dojrzewają jesienią, mają czerwony kolor.
- Krzew aukuba japońska jest często uprawiany jako roślina ozdobna w parkach i ogrodach, ponieważ jest łatwy w pielęgnacji i ma atrakcyjny wygląd.
- Należy uważać, ponieważ wszystkie części aukuby są trujące dla ludzi i zwierząt, a owoce są szczególnie toksyczne.
Jak wygląda aukuba japońska?
Aukuba japońska jest krzewem średniej wielkości – w naturze dorasta maksymalnie do 3 m. Wypuszcza grube pędy, które pozostają zielone. Należy do gęstych, mocno rozgałęziających się roślin. Nakrzyżlegle wypuszcza duże liście o eliptycznym kształcie. Mają one karbowane brzegi, a ich kolor zależy od odmiany. Popularne są formy rośliny o nakrapianych na żółto liściach. Wiosną pojawiają się fioletowe kwiaty, które są drobne i zbierają się w wiechy. Jest to roślina dwupienna, to znaczy dzieląca się na okazy męskie i żeńskie. Osobniki męskie wypuszczają większe i bardziej liczne kwiaty. Aby pojawiły się owoce, niezbędne są oba egzemplarze roślin.
Aucuba japonica – odmiany krzewu ozdobnego
Popularne są cztery odmiany ozdobne aukuby japońskiej:
- aukuba japońska „Grandis” o szerokich liściach;
- aukuba japońska „Picturata” z dużymi żółtymi plamami;
- aukuba japońska „Variegata” drobno nakrapiana na żółto;
- aukuba japońska „Longifolia” o zielonych, wydłużonych liściach.
Jak uprawiać aukubę japońską?
Roślinę najczęściej uprawia się w ogrodzie, choć bez zabezpieczenia może nie przetrwać polskiej zimy. Alternatywą jest hodowla jej w zacisznym ogrodzie zimowym. Aukuba japońska w domu to także dobry pomysł. Można ją uprawiać w dużej doniczce lub pojemniku.
Aukuba japońska – gdzie ją sadzić? Stanowisko i wymagania
Roślina dobrze nadaje się do posadzenia w półcieniu. Nie tylko dobrze będzie tam dobrze rosnąć, ale też rozjaśni ciemniejsze miejsce ogrodu swoimi jasnymi skórzastymi liśćmi. W całkowitym cieniu aukuba japońska również dobrze się czuje, choć jej wzrost nie będzie tak intensywny. Roślina poradzi sobie na różnych typach gleby, ale musi być ona przepuszczalna i niezbyt ciężka. W przypadku uprawy w donicy można zastosować podłoże przepuszczalne zmieszane z piaskiem.
Aukuba japońska – pielęgnacja
Aukubę japońską uprawianą w doniczce trzeba podlewać, ale niezbyt często. Wystarczy raz na ok. dwa tygodnie. W sezonie roślinę dobrze jest nawozić nawozem organicznym. Idealny jest do tego kompost.
Zimozielona aukuba japońska – jak wygląda jej zimowanie?
Aukubę japońską uprawianą w doniczce można przezimować w pomieszczeniu o temperaturze 10–18°C. Roślinę rosnącą w gruncie trzeba dobrze przygotować do zimowania. Należy wykonać kopczyk przy jej podstawie, który zaizoluje korzenie oraz okryć ją agrowłókniną. Aukuba japońska pod wpływem niskich temperatur może tracić liście (choć jest zimozielona), ale na wczesną wiosnę powinny się one odrodzić. Jeśli mieszkasz w zimniejszych rejonach kraju, lepiej zrezygnować z uprawy rośliny w gruncie, ponieważ źle znosi spadki temperatury poniżej 15°C.
Ciekawostka na dziś
W przeszłości w Azji Wschodniej drewno aukuby było popularnym materiałem wykorzystywanym do produkcji fajek i lasek.
Aukuba japońska – cięcie
Aukubę japońską dobrze jest ciąć, jeśli chcesz utrzymać jej ładny pokrój. Wykonuje się je na wiosnę tak, aby nie narazić skaleczonej rośliny na zbyt niskie temperatury. Pędy skraca się o około ⅓ ich długości. Nie tylko pozwala to zachować kształt rośliny, ale sprawi, że będzie lepiej się rozkrzewiać.
Aukuba japońska – choroby i problemy
Aukuba japońska jest rośliną wyjątkowo odporną na choroby. Jeśli pojawią się na jej liściach brązowe plamy lub zaczną się one zwijać, może oznaczać to, że roślina jest narażona na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Jej wrażliwie liście ulegają wtedy poparzeniu. Aukubę japońską można też przypadkowo uszkodzić, polewając ją wodą po liściach – może to powodować ich gnicie.
Mało jest roślin tak dobrze nadających się do uprawy w ciemniejszych miejscach, jak aukuba japońska. Cena sadzonki rośliny dekoracyjnej to nieco ponad dwadzieścia złotych, a więc jej zakup nie powinien stanowić problemu.
Najczęściej zadawane pytania
Aukuba japońska w domu?
Aukuba japońska to roślina ozdobna, która może być uprawiana w domu, jednakże potrzebuje odpowiedniego światła i wilgotności powietrza, aby dobrze się rozwijać. Wymaga ona umiarkowanego podlewania i regularnego nawożenia, aby zachować swoją zieloną barwę i zdrowie.
Czy aukuba japońska jest trująca?
Tak, aukuba japońska jest rośliną trującą dla ludzi i zwierząt. Zawiera ona substancję, która może powodować problemy zdrowotne, takie jak bóle brzucha, wymioty i zawroty głowy. Dlatego ważne jest, aby trzymać ją z dala od dzieci i zwierząt oraz nie spożywać jej liści lub owoców.
Jak wygląda kwiat aukuba?
Aukuba japońska jest rośliną dwupienną, co oznacza, że kwiaty męskie i żeńskie rozwijają się na osobnych roślinach. Kwiaty aukuby są niewielkie i mało dekoracyjne, zwykle fioletowe, często schowane w kątach liści. Kwitnienie aukuby jest raczej rzadkie i nie jest głównym powodem, dla którego uprawia się tę roślinę. To charakterystyczne liście w kształcie jajka, które wyróżniają aukubę w ogrodzie lub w mieszkaniu.
Jak rozmnożyć aukubę?
Aby rozmnożyć aukubę, można użyć sadzonek lub nasion. Najlepszym czasem na sadzenie sadzonek jest wczesna wiosna lub jesień. Wystarczy wyciąć pęd, który ma kilka liści, a następnie posadzić go w ziemi z dobrze odcedzającym się podłożem. Nasiona można zebrać z dojrzałych owoców aukuby, a następnie posadzić w ziemi wiosną lub jesienią.
