Kozibród łąkowy jest rośliną zieloną z rodzaju kozibrodów. Należy do rodziny astrowatych (Asteraceae). Cechą charakterystyczną jest puch kielichowy owocu nazywany dmuchawcem. Sprawdź, jak uprawiać ten gatunek rośliny!
Łąki są bardzo ważnymi elementami przyrody. Mają ogromne znaczenie dla naszego ekosystemu. Ich zadaniem jest ochrona wody i powietrza przed zanieczyszczeniami. Co więcej, zbiorowisko roślinne tworzące łąki reguluje cykle biochemiczne i umożliwia przechowywanie w glebie istotnych substancji organicznych. Wśród bylin występujących na łąkach możemy wyróżnić roślinę o nazwie kozibród łąkowy. Ulubiony pokarm dzików jest również wykorzystywany w medycynie ludowej jako środek ułatwiający odkrztuszanie wydzieliny. Czy uprawa kozibrodu jest skomplikowana? Jakie wymagania ma roślina? Sprawdźmy to!
Kozibród łąkowy – gatunek rośliny
Kozibród łąkowy jest rośliną dwuletnią. Jego nazwa pochodzi od podobieństwa więdnących po zapyleniu kwiatostanów do koziej brody. Naturalnym środowiskiem występowania jest Europa i część Azji. Został jednak celowo wprowadzony do uprawy na terenach wschodniej Turcji, zachodniej i wschodniej Syberii oraz Kazachstanu i Mongolii. Rozprzestrzenił się również w Ameryce Północnej (Kanada, Stany Zjednoczone i Haiti) oraz w Ameryce Południowej (Argentyna). Gatunek pospolicie rośnie też na całym terenie Polski.
Morfologia rośliny Tragopogon pratensis L
Roślina przeważnie osiąga od 30 do 80 cm wysokości. Bywa jednak, że dorasta do 100 cm. Młode okazy są wełnisto owłosione. Łodyga kozibrodu jest wzniesiona, prosta i pojedyncza. Kłącze wrzecionowate zwykle jest pokryte resztkami obumarłych liści. Równowąskie liście często są łukowato zgięte o charakterze całobrzegim. Żółte, języczkowe kwiaty zebrane są w kwiatostan w formie koszyczka o średnicy od 3 do 6,5 cm. Pylniki są żółte i posiadają ciemnobrunatne szczyty. Owocami są wrzecionowate niełupki z długim dzióbkiem, które opatrzone są pierzastym, brudnobiałym puchem kielichowym.
Gdzie rośnie kozibród łąkowy?
Ten gatunek kozibrodu przede wszystkim rośnie na łąkach. Można jednak spotkać go również w rowach, miedzach i przydrożach. Występuje też w miejscach ruderalnych. Zasiedla także miejsca od niżu po niższe położenia górskie. Rodzime pochodzenie jest rozszerzane z uwagi na stosunkowo nieskomplikowaną uprawę rośliny.
Uprawa z nasion – stanowisko i rodzaj gleby
Kozibród łąkowy jest ciepłolubny, dlatego dobrze jest zapewnić mu stanowisko słoneczne lub przynajmniej półcieniste. Roślina preferuje świeże gleby gliniasto-piaszczyste i gliniaste. Najlepiej, jeśli podłoże jest bogate w azot, choć kozibród poradzi sobie również na stanowiskach zdegradowanych.
Kozibród łąkowy jest jadalny. Młode korzenie, pędy i liście można jeść na surowo. Przetwory z korzenia zalecane są w chorobach wątroby i dróg żółciowych oraz przy dolegliwościach żołądkowo-jelitowych. Roślina ma łagodny i delikatny smak, dzięki czemu jest świetnym dodatkiem do zup i sałatek.
