Jeżówki stanowią piękne, ozdobne i bardzo długo kwitnące byliny. Doskonale pasują one do ogrodów w różnorodnym stylu. Ponadto jeżówka żółta, podobnie jak inne gatunki roślin Echinacea, posiada wiele cennych składników odżywczych. Można ją stosować przy wielu dolegliwościach i schorzeniach. Zapoznaj się z poniższym tekstem i sprawdź skąd pochodzi krzyżówka i gdzie na świecie występuje, w jaki sposób ją uprawiać oraz jakie właściwości posiada.
Występowanie jeżówki żółtej
Jeżówka to roślina, która należy do rodziny astrowatych. Bylina ta pochodzi z Ameryki Północnej, skąd przybyła do Europy. Jeżówka żółta (łac. Echincea paradoxa) preferuje ciepłe oraz suche miejsca. Na największe zagęszczenia kwiatów można natrafić na południowo-zachodnich obrzeżach lasów liściastych i polanach.
W Polsce zdecydowanie bardziej popularna jest jeżówka purpurowa. Mimo wszystko omawiany gatunek rośliny również można spotkać w ogrodach oraz na łąkach i pastwiskach. Jej charakterystyczne wypukłe kwiaty o kolorze głębokozłotym są bardzo łatwe do rozpoznania.
Jeżówka żółta opis rośliny
Jeżówka żółta (łac. Echinacea paradoxa) to piękna i zarazem wartościowa bylina. Jej łodyga dorasta przeszło do 80-120 cm wysokości, chociaż wiele zależy od tego jak bardzo żyzne jest podłoże, na którym się znajduje.
Jeżówka przyjmuje tzw. pokrój kępkowy. Na szczytach pędów powstają pąki kwiatowe; po rozwinięciu pokazują się wypukłe, kolczaste środki złożone z kwiatów rurkowatych o brązowej barwie. Są one otoczone żółtymi i łagodnie zwisającymi płatkami. Kwiaty jeżówki rozwijają się od czerwca do października, przyciągając motyle i inne pożyteczne owady zapylające (m.in. pszczoły).
Echinacea paradoxa sadzenie i pielęgnacja
Jeżówka, niezależnie od gatunku, jest bardzo łatwa w uprawie – poradzi sobie z nią nawet całkowity laik. Jeżówki lubią żyzne i wilgotne gleby. Należy zapewnić im dobrze nasłonecznione stanowisko lub takie, które znajduje się w delikatnym półcieniu. Na rabatach bylinowych należy sadzić je z tyłu; wynika to z faktu, że jeżówka żółta rośnie dosyć wysoka i tym samym zasłania widok na inne rośliny. Jeżówkę żółtą należy uprawiać wiosną i wczesnym latem, chyba że zdecydujesz na rozsiew na rozsadnik wówczas może to nastąpić wczesną jesienią.
Warto pamiętać, że jeżówka posiada bardzo rozwinięty i rozległy system korzeniowy. Z tego powodu należy dobrze przemyśleć wybór miejsca, w którym sadzi się roślinę; przesadzanie jeżówki jest nie tylko trudne, ale przede wszystkim może przeszkodzić roślinie w prawidłowym wzroście.
Pozytywną cechą jeżówki żółtej jest fakt, że jest ona mrozoodporna. W warunkach polskiej zimy sprawdzi się doskonale. Nie trzeba jej w żaden sposób przygotowywać do nadejścia zimy. Ponadto większość z gatunków byliny jest bardzo odporna na choroby oraz szkodniki. Z tego powodu nie potrzebują one żadnej dodatkowej ochrony chemicznej. Z powodzeniem poradzą sobie w warunkach polskiej zimy.
Jeżeli chcesz zapewnić obfite kwitnienie jeżówki, od czasu do czasu przycinaj przekwitłe fragmenty i nie dopuszczaj do zbytniego przesuszania się gleby wokół rośliny. Podlewanie nie musi być intensywne, jednak powinno zapewnić roślinie dostęp do delikatnie wilgotnej gleby.
Gdzie sprawdza się jeżówka?
Jeżówki żółte uprawia się przede wszystkim jako rośliny ozdobne. Doskonale pasują do ogrodów wiejskich, naturalistycznych, rustykalnych oraz w stylu angielskim. Świetnie wyglądają także na kwietnych łąkach oraz bylinowych rabatach.
W towarzystwie innych bylin ozdobnych, które lubią stanowiska ozdobne będzie prezentować się naprawdę efektownie. Warto jednak pamiętać, aby obsadzać nią raczej tyły rabat. To wysoka roślina, która szybko rośnie, więc na przedzie będzie przysłaniała inne kwiaty.
Warto również pamiętać, że jeżówka sprawdzi się także jako kwiat cięty. Zachowuje swoją świeżość dość długo, a nawet po wyschnięciu stanowi bardzo ładną ozdobę.
Zastosowanie i właściwości jeżówki
Suszone kwiaty oraz korzenie jeżówki stanowią surowiec leczniczy. Chociaż możliwe jest zakupienie gotowej mieszanki ziół, równie dobrym pomysłem jest zasadzenie rośliny w swoim ogrodzie, jej regularne zbieranie, suszenie oraz przyrządzanie naparów. W przypadku kwiatów zbiera się je co roku, w okresie ich pełnego rozkwitu; korzenie natomiast można pozyskiwać z roślin czteroletnich.
Ziele jeżówki zawiera wiele cennych składników odżywczych takich jak:
- kwasy tłuszczowe;
- cukry;
- żelazo;
- białka;
- garbniki;
- witamina A;
- Witamina C;
- Witamina E.
Różne odmiany jeżówki, w tym jeżówka żółta, wykazują działanie przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne i wzmacniające układ immunologiczny. Zaleca się stosowanie jej m.in. przy infekcjach dróg oddechowych, a także zwykłych przeziębieniach.
Napar z tej rośliny można spożywać doustnie, na przykład w formie herbaty ziołowej. Bywa on również stosowany wziewnie do inhalacji. Profilaktyczne stosowanie tego surowca zielarskiego może uchronić cię przed nawracającymi infekcjami, dlatego zaleca się wdrożenie go do swojej diety w okresie jesienno-zimowym.
Jeżówka żółta – podsumowanie
Jak widać w powyższym artykule jeżówka żółta to nie tylko piękną, ale i pożyteczną byliną, którą zdecydowanie warto mieć w swoim ogrodzie. Jeżeli zdecydujesz się na jej rozsiew, pamiętaj o zapoznaniu się z jej wymaganiami. Pielęgnacja jeżówki nie jest skomplikowana. Z powodzeniem poradzą sobie z nią nawet bardzo początkujący ogrodnicy. Warto jednak trzymać się kilku zasad, aby mogła rozwijać się prawidłowo.
Omawiany gatunek rośliny ma również praktyczne zastosowanie. Jako ziele doskonale wzmacnia układ immunologiczny. Świetnie sprawdzi się jako suplement diety w okresie, w którym jesteśmy najbardziej narażeni na przeziębienia. Możesz również korzystać z niej w formie kwiatów ciętych do wazonu lub letniego koszyczka.
