Jałowce chińskie mają szerokie zastosowanie w ogrodach. Ich piękny, intensywnie zielony kolor możesz podziwiać przez cały rok. Przeczytaj nasz poradnik i wybierz najpiękniejsze odmiany tych drzew i krzewów na swoje rabaty!
Jałowiec chiński (Juniperus chinensis) to gatunek iglastych drzew i krzewów z rodziny cyprysowatych. Występuje w Azji, a dokładnie w Chinach, Japonii, Mongolii i Korei. W naturalnych warunkach jałowce chińskie dorastają do wysokości około 20–25 m, a ich cechą charakterystyczną jest zmienny pokrój. Za ich popularność w dużej mierze odpowiada szybki wzrost, co daje wiele możliwości aranżacji ogrodu w stosunkowo krótkim czasie. Aby jednak cieszyć się pięknym wyglądem i zdrowym rozwojem jałowców, powinieneś poznać ich wymagania.
Jałowiec chiński – opis
Pędy jałowca chińskiego są długie, sztywne i ostro zakończone. Ulistnienie młodych egzemplarzy to kłujące igły. U starszych okazów pojawiają się również łuski. To między innymi ta cecha odróżnia je od jałowców pospolitych. Żeńskie kwiatostany drzew i krzewów z gatunku Juniperus chinensis wytwarzają szyszkojagody nasienne. W uprawie ogrodowej osiągają około 2 m wysokości.
Odmiany jałowca chińskiego
W obrębie gatunku Juniperus chinensis występuje ponad 100 nazwanych odmian. Najpopularniejsze z nich to:
- „Plumosa Aurea” – odmiana krzaczasta o jasnozielonym lub złocistym ulistnieniu. Osiąga do 2 m wysokości;
- „Stricta” – ma pokrój stożkowy i niebieskawozielone ulistnienie. Dorasta do około 2 m wysokości;
- „Blue Alps” – odmiana o nieregularnej, krzewiastej koronie w kolorze niebiesko-zielonym. Docelowa wysokość to 2–3 m;
- „Blaauw” – krzew o wysokości 1,5 m. Ma nieregularną formę i szarozielone ulistnienie;
- „Expansa Variegata” – krzew dorastający do wysokości 1 m. Ulistnienie ciemnozielone, końcówki niektórych pędów w kolorze kremowym;
- „Columnaris” – ciemnozielone, kolumnowe drzewo, którego wysokość docelowa to 3–5 m;
- „Glauca” – wysoka odmiana o nieregularnym, krzaczastym pokroju. Korona w kolorze niebieskozielonym;
- „Obelisk” – stożkowa korona w kolorze ciemnozielonym z niebieskim zabarwieniem. Osiąga 3–5 m wysokości;
- „Variegata” – odmiana stożkowa, korona w kolorze ciemnozielonym. Końcówki poszczególnych pędów występują w kolorze kremowym. Osiąga 3–5 m wysokości;
- „Monarch” – nieregularny pokrój stożkowy lub kolumnowy, korona ciemnozielona, srebrno zabarwiona. Odmiana wolno rosnąca. Jej wysokość docelowa to 3–5 m.
Jałowce chińskie – uprawa
Za popularność jałowców chińskich odpowiadają nie tylko wielość ciekawych odmian, ale również łatwa uprawa i niewielkie wymagania. Do prawidłowego wzrostu rośliny te potrzebują przeciętnej, piaszczystej gleby o odczynie kwaśnym do obojętnego. Preferują podłoże suche i przepuszczalne. Jałowce najlepiej rosną na stanowiskach słonecznych.
Podlewanie i nawożenie
Jałowiec chiński jest odporny na suszę i ma niewielkie wymagania względem składników odżywczych. Warto jednak delikatnie go podlewać w czasie dłuższej przerwy od opadów. Jałowce należy dokarmiać dedykowanym iglakom nawozem w okresie wegetacji.
Cięcie
Drzewa i krzewy iglaste z gatunku Juniperus chinensis nie bez powodu pojawiają się w ogrodach japońskich. Są one bardzo często stylizowane na drzewka bonsai, ponieważ świetnie znoszą przycinanie. Aby jednak nie zaszkodzić roślinie, najlepiej przeprowadzić ten zabieg wiosną lub późnym latem.
Rozmnażanie i sadzenie
Jałowce chińskie można rozmnażać na kilka sposobów. Jednym z nich są wspomniane wcześniej nasiona. Drugi sposób to pobranie sadzonki z rośliny matecznej. W tym celu należy odciąć pęd jałowca tak, aby zachował on tzw. piętkę. Następnie należy skrócić gałązkę, odcinając jej wierzchołek. Szczepka powinna mieć około 10 cm długości. Końcówkę sadzonki najlepiej zanurzyć w ukorzeniaczu, a następnie umieścić ją w świeżym podłożu.
Najlepszy czas na sadzenie zakupionych w pojemnikach jałowców chińskich to wiosna i jesień. Sadzonki w takiej formie można kupić w bardzo przystępnej cenie – już od kilkunastu złotych. Im większe drzewko, tym oczywiście wyższa cena.
Choroby i szkodniki jałowców
Mimo że jałowce chińskie są dość odporne na choroby, mogą cierpieć na infekcje grzybicze. Zazwyczaj zdarza się to, jeśli zostały posadzone w zwartym, nieodpowiednim dla nich podłożu. Do rozwoju choroby przyczynia się zaleganie wody w obrębie systemu korzeniowego, co skutkuje jego zagniwaniem, a w konsekwencji również zamieraniem rośliny. Choroba bardzo często zauważana jest dopiero w momencie, kiedy igły i łuski brązowieją i zasychają. Wówczas należy jak najszybciej usunąć i zniszczyć porażone pędy, a koronę jałowca potraktować preparatem przeciwgrzybiczym. Najlepiej zadbać też o prawidłowe odprowadzenie wody z podłoża w przyszłości.
Jałowiec chiński może być obiektem ataku mszyc i tarczników. Długotrwała inwazja może zakłócić prawidłowy rozwój drzew i krzewów, co znacząco wpłynie na ich wygląd. Jeśli na pędach widoczne są szkodniki, należy natychmiast zastosować oprysk.
Jałowce chińskie na żywopłot i nie tylko
Wielość odmian jałowców chińskich daje ogromne możliwości aranżacji ogrodu. Na przykład krzewy płożące świetnie nadają się na skarpy i skalniaki. Różne odmiany jałowca będą pięknymi elementami wielogatunkowych rabat albo też tłem dla innych roślin. Uprawiane w rzędzie sadzonki jałowca w ciągu kilku lat stworzą piękny, gęsty żywopłot lub szpaler. Są więc ciekawą alternatywą dla żywotników. Dobrze znoszą cięcie, dlatego będą idealne dla ogrodników, którzy pragną, by ich rabaty wyróżniały się ciekawymi formami i oryginalnością.
Odporne na mróz i suszę jałowce chińskie to jedne z najpopularniejszych iglaków w polskich ogrodach. Walorami roślin są nie tylko ich naturalna, ciekawa forma, ale również łuskowate i iglaste ulistnienie. Co ciekawe, są również bardzo wytrzymałe po ścięciu, dlatego gałązki świetnie sprawdzą się jako baza przeróżnych kompozycji florystycznych. Są jednak bardzo sztywne i kłujące, dlatego należy pracować z nimi ostrożnie.
