To ozdobny gatunek rośliny kwitnącej z rodziny Cornaceae, który występuje w dużej części Ameryki Północnej. Uważa się go za krewniaka azjatyckiego gatunku Cornus alba. Fragment nazwy sericea oznacza „jedwabisty” i odnosi się do faktury liści. Co jeszcze warto o niej wiedzieć?
Dereń rozłogowy, jest także określany nazwami Cornus sericea, fkaviramea, a także dereń świdwa lub dereń płożący. Jest to wyprostowany, rozłożysty i odrośnięty krzew, który osiąga zazwyczaj wysokość od 6 do 9 cm bez przycinania i nieco większą rozpiętość. Najważniejsze informacje o roślinie znajdziesz w naszym artykule!
Warunki wzrostu derenia rozłogowego
Roślina rośnie najczęściej na terenach o słabo zdrenowanych glebach. Do tej grupy można zaliczyć, na przykład strefy nadrzeczne, mokradła, czy tereny wyżynne, gdzie suma opadów przekracza ok. 50 cm. Ta odmiana derenia pojawia się również na suchej ziemi, jednak w znacznie mniejszej ilości.
Dereń rozłogowy jest tolerancyjny na powodzie, a jego żywotność sięga nieraz i 7 lat, gdy woda znajduje się powyżej poziomu korony korzenia. Najczęściej rośnie na wysokości do 3000 m n.p.m. lub powyżej 1500 m n.p.m.
Jak prezentuje się Cornus sericea?
Cornus sericea jest klasyfikowany jako średni lub wysoki krzew liściasty o wysokości na poziomie od 1,5 do 4 m i od 3 do 5 m szerokości. Pokrój łatwo się rozprzestrzenia za pomocą podziemnych rozłogów, tworząc gęste zarośla. Zazwyczaj gałęzie i gałązki są ciemnoczerwone, ale w zacienionych miejscach roślina może nie mieć tego ubarwienia.
Liście rośliny są ustawione naprzeciwlegle i mają od 5 do 12 cm długości oraz od 2,5 do 6 cm szerokości. Wyróżniają się kształtem owalnym do podłużnego. Na wierzchu są ciemnozielone, a szkliste od spodu. Z kolei jesienią przybierają barwę od jaskrawoczerwonej do purpurowej. Mają też charakterystyczne, żyłkowate, białe oczka w ogonkach liściowych.
Kwiat Derenia rozłogowego jest nieduży – jego średnica waha się od 5 do 10 mm. Z wyglądu są płaskie, parasolowate i matowobiałe, zbierają się w grona o średnicy od 3 do 6 cm. Natomiast owoc stanowi kulista, biała jagoda o średnicy od 5 do 9 mm.
Dereń rozłogowy – uprawa
Roślina najlepiej się rozwija na glebach bogatych w składniki organiczne – żyznych i stale wilgotnych, które są umiejscowione w pełnym słońcu lub półcieniu. Pomimo tego, dereń rozłogowy toleruje dość szeroki zakres gleb – także bagiennych i podmokłych.
Roślina jest całkowicie wytrzymała na mrozy. Dobrze znosi też zanieczyszczone powietrze – dobrze rozwija się w środowisku miejskim i w okręgach przemysłowych. Z tego powodu jest często stosowana jako element dekoracyjny ogrodów publicznych, czy krzew ozdobny przydomowych przestrzeni.
Jak rozmnaża się odmiana krzewu?
Najlepiej się rozwija przy pełnym oświetleniu i najefektywniej się przebarwia. Rozmnaża się ją zazwyczaj z nasion lub przez odkłady. Dereń rozłogowy zalicza się do roślin inwazyjnych. Dlatego nie powinno się go uprawiać w pobliżu terenów leśnych. Korzenie Cornus sericea powinny być przycinane szpadlem. W przypadku startu niekontrolowanego rozprzestrzeniania się rośliny w koloniach należy usuwać odrosty korzeniowe.
Jak sprawić, żeby Cornus sericea prezentował się efektownie?
Żeby pędy derenia rozłogowego prezentowały się najładniej poleca się usunięcie od 20 do 25% najstarszych pędów wczesną wiosną każdego roku. Tym samym pobudza się wzrost nowych, które będą miały najlepszy kolor.
Warto zauważyć, że nie trzeba tego robić co roku. Dobrą alternatywą jest przycinanie wszystkich pędów blisko ziemi wczesną wiosną – co 2-3 lata w celu odnowienia. Nie trzeba się martwić o ewentualną utratę kwiatów w wyniku wiosennego przycinania. Dzieje się tak ze względu na to, że małe kwiaty choiny są z reguły zwyczajne.
Sposoby użytkowania derenia rozłogowego
Dereń rozłogowy świetnie sprawdza się zarówno w licznych kompozycjach, jak i osobno. Poleca się sadzenie go na obwódkach krzewów, gdzie idealnie pasuje do odmian zimozielonych lub kontrastujących.
Można go także stosować w nasadzeniach naturalistycznych na wilgotnych glebach. Roślina szybko się rozprzestrzenia i tworzy gęste zarośla.Jest podatna na choroby liści, gałązek, a także raka. Mogą zostać również zaatakowane przez szkodniki takie jak skalniaki, miniarki liściowe i workowce.
Źródło zdjęcia: Sulfur via wikipedia, Licencja: CC BY-SA 3.0
