Wiechlina roczna (zwana również jako wyklina) to roślina, która wyróżnia się bardzo dużymi zdolnościami adaptacyjnymi. Występuje bardzo powszechnie niemal na całym świecie. Można spotkać ją nawet na obszarach antarktycznych. Pochłania zarówno wodę, jak i substancje odżywcze z gleby co w negatywny sposób oddziałuje na sąsiednie rośliny – zarówno jare, jak i ozime.
Wiechlina roczna – charakterystyka
Poa annua to roślina jednoroczna. Czasami jednak zdarza się, że jej cykl wegetacyjny trwa dłużej, dlatego w niektórych przypadkach może występować w formie wieloletniej. Nie należy mylić jej z wiechliną łąkową, którą często można spotkać w sprzedawanych w sklepach ogrodniczych mieszankach traw łąkowych. Wyklina nie jest bowiem rośliną ozdobną a groźnym chwastem, który zagraża innym roślinom na polu i trawniku.
A jak wygląda? To niska trawa, której wysokość waha się od 10 do 30 cm. System korzeniowy nie jest bardzo rozwinięty, jednak zdecydowanie głęboki. Wrasta w ziemie nawet na 25 cm. Jej źdźbła mogą znosić się albo leżeć na ziemi. Co istotne, niekiedy mają zdolność do samodzielnego ukorzeniania się. Liście są intensywnie zielone o lekko pofałdowanych brzegach. Mają wyraźnie zarysowany górny nerw.
Wiechlina roczna kwitnie przez okres całego roku. Jej kwiatostany są luźne i wiechowate zakończone lekko fioletowymi kłoskami oraz bardzo drobnymi kwiatami, na których znajdują się owłosione plewki. Jedno roślina może wytworzyć nawet tysiąc nasion, które są roznoszone przez wiatr i kiełkują zaraz po zetknięciu się z ziemią.
Wiechlina roczna – szkodliwość
Wiechlina roczna bardzo szybko się rozmnaża i świetnie adaptuje do różnych warunków. Najbardziej lubi gleby bogate w azot i fosfor, jednak może wykiełkować praktycznie wszędzie. Właśnie dlatego stanowi ogromną konkurencję dla roślin użytkowych. Jej okres wegetacji trwa przez cały rok (czasami zdarzają się nawet egzemplarze dwuletnie) co zdecydowanie nie przysparza jej popularności u ogrodników.
Wiechlina jest również rośliną żywicielską mączniaka prawdziwego, czyli groźnego grzyba zagrażającego roślinom użytkowym, przede wszystkim trawom i zbożom.
Wiechlina roczna – zwalczanie i profilaktyka
Chwast tego gatunku jest niezwykle inwazyjny, dlatego nie powinno się go zostawiać bez żadnej kontroli. Najlepszym rozwiązaniem jest odpowiednia profilaktyka. Planując trawnik do ogrodu, zawsze wybieraj dobrej jakości materiał siewny. Wówczas istnieje minimalne ryzyko, że razem z pożądanymi nasionami pojawiają się również nasiona wiechliny.
Zwalczanie trzeba zacząć już od momentu, kiedy w ogrodzie lub na polu pojawią się pierwsze niewielkie egzemplarze tej rośliny. Jeżeli poziom zachwaszczenia jest niski, zazwyczaj wystarczy mechaniczne usuwanie razem z systemem korzeniowym. Pamiętaj, że chwast tego gatunku jest odporny na deptanie i ścinanie.
Nie da się ukryć, że w przypadku dużych pól uprawnych konieczne będzie zwalczanie tej byliny za pomocą herbicydów, czyli chemicznych środków ochrony roślin. Trzeba jednak przeprowadzać to w sposób bardzo przemyślany wyłącznie z pomocą środków dopasowanych do konkretnych upraw.
Wiechlina roczna – czy może być pożyteczna?
Wiesz już, że omawiany gatunek rośliny jest uznawany za groźnego chwasta. Czy może być traktowana jako roślina użytkowa? Wprawdzie zdarza się, że jej nasiona mogą pojawiać się w mieszankach nasion do wysiania w przydomowym ogrodzie. Zdecydowanie nie zaleca się jednak jej wysiewania. Roślina jest na tyle ekspansywna, że może bardzo szybko wymknąć się spod kontroli.
Jednocześnie warto jednak wspomnieć o tym, że wiechlina roczna bywa pożyteczna. Jest dosyć ceniona na pastwiskach, ponieważ zwierzęta hodowlane chętnie się nią żywią, a ona sama zawiera w sobie dosyć dużo składników odżywczych.
Podsumowanie
Wiechlina roczna (Poa annua), to roślina z rodziny wiechlinowatych, która jest na tyle ekspansywna, że postrzega się ją niemal wyłącznie jako groźnego chwasta. Bardzo szybko się rozprzestrzenia i jest niezwykle odporna na trudne warunki glebowe. Jeżeli pojawi się w twoim ogrodzie, postaraj się jak najszybciej usunąć ją razem z systemem korzeniowym. W niektórych przypadkach może być pożyteczna w żywieniu niektórych zwierząt hodowlanych.
