Pluskwica groniasta jest gatunkiem rośliny należących do rodziny jaskrowatych. Gatunek został włączony do rodzaju Actaea i obok odmian acerina, nanchuenensis jest jedną z najpopularniejszych typów tej rośliny. Dowiedz się o niej więcej od nas!
Pluskwica groniasta, nazywana przez botaników Actaea racemosa, jest uprawiana w wielu krajach zarówno jako roślina ozdobna, jak i zielarska. Pochodzi z Ameryki Północnej, jednak można ją spotkać również w naszym kraju. Najważniejsze informacje o całej grupie Cimicifuga i o pluskwicy groniastej znajdziesz w naszym artykule!
Uprawa pluskwicy groniastej – najważniejsze kwestie
Pluskwica groniasta rośnie na stale wilgotnych, dość ciężkich glebach. Uprawa rośliny powinna mieć miejsce na częściowo lub całkowicie zacienionych połaciach ziemi szczególnie ważna jest ochrona przed popołudniowym słońcem, które może przypalić liście. Trzeba pamiętać o tym, aby gleba nie uległa wysuszeniu, ponieważ pluskwica groniasta zwiędnie.
Warto też mieć na uwadze, że na sztywnych, czarno-purpurowych łodygach pojawiają się wysokie, zwężające grona białych kwiatów. Ich lekko nieprzyjemny zapach zachęca rozmaite owady do odwiedzenia kwiatostanu rośliny. Ma to miejsce w połowie lata.
Skąd pochodzi nazwa?
Cimicifuga to nazwa rodzajowa, która w tłumaczeniu oznacza „odstraszacz pluskiew”. Odnosi się do rodziny stawonogów bezogonowych Cimicidae, która jest rodziną wymienionych bezkręgowców. Ten rodzaj rośliny został dokładnie opisany przez L. ex Wernisch. i opublikowany w Genera Plantarum 298,321. 1763.3.
Jak prezentuje się pluskwica?
Cimicifuga to roślina wieloletnia z kłączami. Liście podstawowe i okrywy są złożone, ogonkowe z podstawowymi skrzydełkami i naprzemianległe. Kwiaty pluskwicy są obupłciowe o symetrii aktynomorficznej.
Działki kielicha nie są trwałe w owocu, który może być w stanie owocowym, owalny lub podowalny. Pluskwica groniasta ze względu na atrakcyjny wygląd może pełnić funkcję rośliny ozdobnej, na przykład na rabatach lub w większych grupach w przestrzeni parkowej.
Pluskwica – podstawowe informacje
Cimicifuga, czyli pluskwica lub jemioła, to rodzaj roślina z rodziny jaskrowatych Ranunculaceae, który występuje na półkuli północnej, Ameryce Północnej, a także Eurazji. Obejmuje aż 47 dokładnie opisanych gatunków, ale tylko 2 z nich zostały zaakceptowane.
Pluskwica jest blisko spokrewniona z Actaea – czerńcem, a przez niektórych taksonomów bezpośrednio zaliczana do tego rodzaju. Actaea obejmuje 8 rodzajów, z wyjątkiem Cimicifuga, oraz 20-26 rodzajów, jeśli są do nich zaliczone. Przyjęte gatunki z tej odmiany to Cimicifuga acerina, Cimicifuga nanchuenensis i Cimicifuga Racemosa.
Cimicifuga Racemosa – jak wygląda i kiedy kwitnie?
Pluskwica groniasta jest gładką, glabrowatą byliną wytwarzającą duże, złożone liście z kłącza znajdującego się pod ziemią. Może osiągnąć wysokość od 25 do 60 cm. Liście podstawowe mają zazwyczaj do 1 m długości i są dość szerokie. Tworzą powtarzające się, trójdzielnie złożone zestawy trzech listków o grubo ząbkowanym brzegu, które odchodzą z korzenia pluskwicy.
Cimicifuga Racemosa wydaje kwiaty późną wiosną i wczesnym latem. Są osadzone na wysokiej łodydze o wysokości od 0,75 do 2 m i tworzą grona o długości 50 cm. Warto zauważyć, że kwiaty pluskwicy groniastej nie mają płatków ani działek. Składają się wyłącznie z ciasnych gron 55-110 pręcików o białym kolorze i długości od 5 do 10 mm, które otaczają biały słupek. Ze względu na wygląd, roślina jest często porównywana do płonącej świecy.
Smak kwiatów pluskiwcy groniastej jest wyraźnie słodki i fetorowy. Przyciąga muchy, gnaty i chrząszcze. Natomiast owocem Cimicifuga Racemosa jest suchy pęcherzyk o długości od 5 do 10 mm z jedną szypułką, która zawiera kilka nasion.
Właściwości lecznicze rośliny
Cimicifuga racemosa – czarny bez pomaga w przypadku uderzeń gorąca, pocenia się, kołatania serca, zbytniej pobudliwości, depresji, a także pozostałych dolegliwości, które są związane z menopauzą, w tym po zaprzestaniu leczenia raka piersi.
Działanie rośliny wpływa na skuteczniejsze wytwarzanie estrogenów przez organizm i nie wywołuje efektów ubocznych. Właściwości są wykorzystywane w produktach farmaceutycznych, ziołowych artykułach leczniczych i suplementacji.
W medycynie konwencjonalnej wykorzystuje się również wyciągi z podziemnych części rośliny – kłącza i korzeni. Te części zawierają saponiny triterpenowe/glikozydy triterpenowe, takie jak akteina), a także kwasy cymifugowe i inne fenolowe kwasy karboksylowe. Wyciąg całkowity z rośliny również jest substancją czynną.
Czy pluskwica groniasta jest bezpieczna jako specyfik leczniczy?
Badania przeprowadzane przez HMPC przy EMA – komitet ds. Ziołowych Produktów Leczniczych przy Europejskiej Agencji Leków, wykazały, że mogą pojawić się pewne efekty uboczne w stosowaniu świecznicy groniastej w kapsułkach lub innej formie.
Zalicza się do nich alergiczne reakcje skórne takie jak pokrzywka, świąd, rumień, obrzęk twarzy, obwodowy, a także rozmaite objawy żołądkowo-jelitowe, na przykład zaburzenia dyspeptyczne, biegunkę i wymioty.
Oprócz tego przyjmowanie leków, suplementów, czy innych wyrobów z tej rośliny w zbyt dużych dawkach, może skutkować nie tylko nudnościami, ale i zawrotami głowy, zaburzeniami widzenia, drżeniem, zmniejszeniem częstotliwości akcji serca, czy zwiększoną potliwością. Nie zaleca się stosowania produktów z pluskwicą przez kobiety karmiące piersią, a także kobiety w ciąży.
Z tego powodu należy korzystać wyłącznie z produktów od zweryfikowanych dostawców i z pewnych miejsc tj. aptek, czy znanych sklepów internetowych. To wszystko powinna poprzedzać konsultacja z lekarzem. W takiej sytuacji będzie można skorzystać wyłącznie z dobroczynnego działania właściwości zioła.
