Miechunka peruwiańska cieszy się dużą popularnością w Polsce. Wszystko za sprawą jej niesamowitych właściwości i dużej ilości składników odżywczych. Od lat jest uprawiana jako oryginalna roślina ogrodowa. W jaki sposób uprawiać ją, by móc cieszyć się owocami? Sprawdź jakich warunków potrzebuje miechunka do prawidłowego wzrostu.
Miechunka – pochodzenie jagody inkaskiej
Miechunka, zwana inaczej Physalis, jest rośliną pochodzącą z Ameryki Południowej. W czasach prekolumbijskich była szeroko stosowana i ceniona przez Inków. Z pewnością ówcześni ludzie zauważyli jej korzystny wpływ na organizm. Wiedza na ten temat była przekazywana z pokolenia na pokolenie. Współcześnie miechunkę można spotkać w wielu rejonach świata, w tym w Polsce. W naszej strefie klimatycznej jest hodowana jako roślina jednoroczna, gdyż nie jest odporna na niższe temperatury. Miechunka często jest wykorzystywana jako ozdoba wnętrz, drinków czy różnorodnych dań.
Charakterystyka gatunku
Miechunka, podobnie jak pomidor czy ziemniak, należy do rodziny psiankowatych. Dorasta do 2 m wysokości, choć częściej w uprawach przydomowych osiąga maksymalnie 1 m. Bylina ta wytwarza promieniste kwiaty, które tworzą kielich powiększający się w czasie owocowania. Owoce swoim wyglądem przypominają do złudzenia pomidorki koktajlowe. Jagody o pomarańczowym kolorze posiadają dużą ilość nasion. Smak miechunki przypomina połączenie agrestu i ananasa z lekką nutą goryczy. Słodki smak przeważa dopiero po wysuszeniu owoców.
Roślina sama w sobie jest trująca, do spożycia nadają się tylko w pełni dojrzałe owoce. Zarówno suszone jak surowe owoce stanowią bogate źródło witamin i minerałów.
Miechunka – właściwości prozdrowotne
Dojrzałe owoce miechunki zawierają szereg substancji niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jagody Inków są bogate w następujące składniki:
- witaminy z grupy B;
- witamina C;
- witamina A;
- pektyny;
- fitosterole;
- fosfor;
- wapń;
- żelazo.
Witamina C wspiera i wzmacnia układ odpornościowy, witamina A poprawia kondycję wzroku i dba o piękną cerę, witaminy z grupy B dbają o układ nerwowy, poprawiają zdolność uczenia się i koncentracji. Świeże owoce zawierają więcej składników aktywnych, jednak w formie suszonej z powodzeniem mogą zastępować rodzynki jako dodatek do musli czy owsianki. Dzięki zawartości składników czynnych biologicznie miechunka działa przeciwzapalnie i moczopędnie, dlatego jest szczególnie polecana przy problemach z układem moczowym.
Warto jeść miechunkę ze względu na liczne składniki odżywcze zawarte w jej owocach. Suszone owoce nazywane są często rodzynką brazylijską.
Uprawa i pielęgnacja miechunki w ogrodzie
Miechunka należy do tej samej rodziny co pomidor, dlatego wymagania dotyczące warunków uprawy są podobne. Najlepiej rośnie w miejscach nasłonecznionych, osłoniętych od wiatru. Należy ją często podlewać, brak wody można rozpoznać po przywiędłych liściach. Po podlaniu liście odzyskują sprężystość, jednak częste dopuszczanie do opadania liści może negatywnie wpływać na późniejsze kwiaty i owoce. Gleba dla miechunki nie musi być specjalnie urodzajna, poradzi sobie nawet w ziemi o niskiej zawartości składników odżywczych.
Sadzonki można przenosić do gruntu dopiero gdy całkowicie minie ryzyko pojawienia się przymrozków, a więc z końcem maja. Wcześniej powinny przebywać w cieplejszych miejscach, a doniczki można przykrywać folią, by przyspieszyć ich wzrost.
Miechunka jest rośliną ekspansywną, co oznacza, że może zdominować inne rośliny w ogrodzie. Jeśli więc nie chcesz, by nadmiernie rozrosła się w twoim ogrodzie, bezpieczniej będzie ją uprawiać w donicach, co zapobiegnie wytwarzaniu zbyt dużego systemu korzeniowego.
Miechunka – popularne odmiany
Miechunkę można spotkać w kilku różnych odmianach. Pośród ponad 70 różnych gatunków tej rośliny warto wymienić kilka najczęściej uprawianych:
- miechunka rozdęta (Physalis alkekengi) – odmiana charakteryzująca się kielichami w kolorze pomarańczowoczerwonym, które zwisając, przypominają małe latarnie, wewnątrz kryją się złotawe owoce, choć w wielu krajach ten rodzaj miechunki wykorzystywany jest jako środek moczopędny i przeciwskurczowy, nie ma pewności co do bezpieczeństwa ich spożywania;
- miechunka peruwiańska (Physalis peruviana) – najbardziej znana i ceniona odmiana, wyglądem przypomina miechunkę rozdętą, jednak owoce odmiany peruwiańskiej są jadalne i bogate w wartości odżywcze, owoce wyglądem przypominają pomidory koktajlowe, inna nazwa to wiśnia peruwiańska lub miechunka jadalna;
- miechunka pomidorowa (Physalis philadelphica) – odmiana najbardziej rozpowszechniona w Meksyku, stanowi ciekawy dodatek do wielu potraw, nie jest tak atrakcyjna wizualnie jak jak inne odmiany i jest uprawiana głównie z myślą o owocach;
- Physalis pruinosa L. – wyglądem do złudzenia przypomina miechunkę peruwiańską, jest od niej jednak zdecydowanie mniejsza, owoce tego rodzaju są niewielkie w kolorach od żółtego do pomarańczowego, z uwagi na swoje niewielkie rozmiary dojrzewają wcześniej.
Zastosowanie miechunki w kuchni
Miechunka jadalna ma powszechne zastosowanie w kuchni. Ze względu na liczne właściwości zdrowotne jest spożywana zarówno w formie surowej jak i przetworów tj. dżemy, nalewki czy konfitury. Miechunka suszona służy jako zdrowa przekąska, którą można dodawać do deserów czy porannej owsianki. To doskonała alternatywa dla niezdrowych przekąsek. Sprawdzi się też jako dodatek do szkolnej śniadaniówki.
Miechunka we florystyce
Efektowne, pomarańczowe lampiony sprawiają, że inkaska jagoda jest wykorzystywana także we florystyce. Ususzona roślina służy do tworzenia fantazyjnych bukietów i ozdobnych wieńców. Jej wygląd za każdym razem budzi zachwyt, dlatego stanowi ozdobny element egzotycznych koktajli i nowoczesnych deserów.
Popularność miechunki w kuchni rośnie z roku na rok. Coraz więcej mówi się o jej pozytywnym wpływie na zdrowie, a liczne substancje odżywcze stanowią doskonałe uzupełnienie codziennej diety. Jest również ciekawym dodatkiem do ogrodu. Wyróżnia się na tle pozostałych roślin niespotykaną formą. Niestety nie jest odporna na mróz, w Polsce traktowana jest jako atrakcyjna roślina ozdobna.
