Długosz królewski jest gatunkiem paproci pochodzącym z Ameryki Północnej. Należy do rodziny długoszowatych. Zazwyczaj uprawiany jest w doniczce, ale sadzi się go również w gruncie. Roślina uznawana jest za jedną z największych paprotek występujących na świecie. Sprawdź, co warto o niej wiedzieć.
Długosz królewski – roślina pod ochroną
Długosz królewski (Osmunda regalis) to wieloletnia paprotka o zasięgu kosmopolitycznym. Występuje na obszarach z łagodnymi zimami. Spotkać go można przede wszystkim na wilgotnych i podmokłych miejscach, torfowiskach, w zaroślach i w cienistych lasach. Jego nazwa pochodzi od okazałego wyglądu i rozmiaru. Osiąga on nawet do 2 m wysokości. Jest to bardzo rzadka roślina, która w Polsce od 1946 roku objęta jest ścisłą ochroną gatunkową. Znajduje się na czerwonej liście roślin i grzybów Polski jako gatunek narażony na wyginięcie. Najlepiej prezentuje się w ogrodach naturalistycznych.
Jak wygląda Osmunda regalis?
Długosz królewski wyróżnia się pokładającym się i lekko wzniesionym pokrojem. Ma duże, pierzaste liście, które osiągają zazwyczaj do 150 cm długości, ale zdarzają się i dłuższe. Gdy liście całkowicie się rozwiną, to stają się skórzaste, nagie i cienkie, a blaszka liściowa nabiera podłużnie jajowatego lub owalnego kształtu. Na tej paproci mogą wytworzyć się także liście podzielone na część asymilującą i część służącą do rozmnażania. Warto wspomnieć, że jesienią liście barwią się na brązowo lub żółto. Jedną z ciekawszych odmian tego gatunku jest ‘Purpurascens’, która ma czerwone liście.
Czy uprawa długosza królewskiego jest trudna?
Długosz królewski nie posiada dużych wymagań. Odpowiednio przygotowane stanowisko i podłoże sprawią, że roślina będzie wspaniałą ozdobą.
Stanowisko
Ta paproć preferuje zacienione stanowisko, najlepiej jej będzie pod większymi krzewami lub pod drzewami. Polecane jest dla niej towarzystwo tymianku i rzeżuchy ze względu na odstraszanie ślimaków, które bardzo często ją atakują.
Podłoże
Długosz do prawidłowego wzrostu potrzebuje gleby o odczynie pH lekko kwaśnym. Ziemia powinna być próchnicza, pulchna, przepuszczalna i żyzna. Jest gatunkiem mrozoodpornym, więc nie wymaga okrywania na czas zimowy.
Jak rozmnaża się długosz królewski?
Zastanawiasz się, w jaki sposób rozmnaża się ta roślina? Ten gatunek paproci może być rozmnażany poprzez wysiew świeżych zarodników lub poprzez podział kłącza. W przypadku pierwszej metody – zarodnie wytwarzane są na liściach, a dokładnie na ich spodniej stronie. Liście zarodnikowe, nazywane są sporofilami i występują obok liści płonnych, które są krótsze. Zarodniki kiełkują w otoczeniu bezpiecznym i w sprzyjających warunkach klimatycznych, chronione są podwójną komórkową ścianą. Tworzą się one na przełomie czerwca i lipca. Sadzonki paproci najlepiej sadzić wiosną do gleby zasilonej kompostem.
Jakie zabiegi pielęgnacyjne są polecane?
Ten gatunek nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Do najważniejszych kwestii możemy tutaj zaliczyć:
- nawożenie – warto je wykonywać, ale należy ograniczyć tę czynność do minimum (zalecany jest tu kompost i wieloskładnikowy mineralny nawóz, który kupisz w każdym sklepie ogrodniczym), paprotka nie toleruje obornika;
- nawilżenie – w czasie suszy i upałów trzeba ją obficie i regularnie podlewać;
- przesadzanie – roślinka nie lubi przesadzania, warto więc dobrze przemyśleć, gdzie chce się ją posadzić.
Jakiekolwiek błędy w pielęgnacji mogą doprowadzić do pojawienia się chorób lub do osłabnięcia kwiatka.
Jeśli zdecydujesz się na hodowanie długosza królewskiego, to pamiętaj o jego właściwej pielęgnacji. Dzięki temu roślina będzie efektownie zdobiła twój ogródek przez długi czas.
