Wierzbówka bywa traktowana jak chwast, jednak uroda oraz właściwości sprawiają, że sięga po nią coraz więcej osób posiadających własny ogródek. Możesz spotkać ją na łąkach i pastwiskach całego kraju, od nizin aż po Tatry. Nie jest trudna w uprawie, natomiast pięknie wzbogaca krajobraz a na dodatek ma właściwości lecznicze.
Wierzbówka kiprzyca – pochodzenie i zasięg występowania
Wierzbówka kiprzyca nazywana jest również często wierzbownicą kiprzycą. Gatunek ma zasięg okołobiegunowy, co oznacza, że występuje powszechnie w Europie, Azji oraz Ameryce Północnej.
W Polsce można spotkać ją niemal wszędzie. W Tatrach porasta obszar od podnóża gór aż po hale. Na nizinach chętnie zamieszkuje brzegi lasów i potoków. Można dostrzec ją także na polach, łąkach i w zaroślach, gdzie kwitnie tworząc wyjątkowo urodziwe purpurowe dywany.
Wierzbówka kiprzyca – charakterystyka rośliny
Ciekawa nazwa: wierzbówka kiprzyca wzięła się najpewniej od kształtu lancetowatych liści, które do złudzenia przypominają liście wierzby. Określenie „kiprzyca” odnosi się natomiast do sytuacji, kiedy z otwartych owoców wydobywają się nasiona w formie białego puchu. Naszym przodkom mogło to przypominać kipiący wrzątek.
Omawiana roślina może osiągnąć nawet półtora metra wysokości. Z kłącza wyrasta prosta łodyga. Jej pędy mogą być zabarwione na czerwono. Są proste i gęsto ulistnione. W okresie kwitnienia (w czerwcu i lipcu) na ich szczycie pojawiają się fioletowe kwiaty ułożone w długie grona.
Epilobium angustifolium to roślina miododajna. Liczne gatunki zapylaczy, w tym także pszczoły, mogą wytwarzać miód z jej pyłku. Wiele osób decyduje się na zasadzenie jej w ogrodzie właśnie po to, aby przyciągać pożyteczne owady.
Wierzbówka kiprzyca – uprawa
Pomimo swoich niewątpliwych zalet wierzbówka kiprzyca stosunkowo rzadko uprawiana jest w ogrodach. Najczęściej wyrasta na miedzach, nieużytkach i łąkach. Chociaż nie udowodniono jej szkodliwości, to często traktowana jest jako chwast i usuwana.
Jeżeli chcesz uprawiać tę pospolitą roślinę w swoim ogrodzie, wystarczy, że zastosujesz się do kilku prostych zasad. Wierzbówka kiprzyca nie jest szczególnie trudna w uprawie. Rośnie szybko i wyjątkowo łatwo się wysiewa.
W naturalnych warunkach nasiona uwalniają sie po przekwitnięciu kwiatów a następnie są rozsiewane przez wiatr. Jeżeli chcesz wysiać tę roślinę z zakupionych nasion, najlepiej, abyś zrobił to wiosną. Prostszym sposobem będzie jednak mechaniczny podział kłącza (na przykład za pomocą noża).
Kiprzyca to roślina wskaźnikowa gleb bogatych w azot i mocno próchnicowych. Najlepiej rośnie na wilgotnym podłożu o lekko kwaśnym pH.
Epilobium angustifolium w przydomowym ogrodzie
Wierzbówka kiprzyca to wysoka roślina, która zachwyca przede wszystkim swoimi pięknymi kwiatami. W przydomowym ogrodzie najlepiej wysiewać ją w okolicach oczek wodnych i altan. Podczas letnich miesięcy będzie ona ich niewątpliwą ozdobą.
Ta roślina nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Trzeba jednak pamiętać, że jak większość chwastów ma bardzo ekspansywny charakter. Jeżeli nie chcesz, aby nadmiernie się rozrosła a przez to zaszkodziła innym roślinom, staraj się na bieżąco ją przycinać i usuwać przekwitnięte kwiatostany.
Właściwości wierzbówki
Ziele wierzbówki ma bardzo szerokie spektrum działania prozdrowotnego. Wbrew pozorom jest to bardzo wartościowa roślina, która przez dekady ratowała od głodu mieszkańców dalekiej Syberii. Z jej suszonych części wypiekano bowiem chleb.
Wierzbówka kiprzyca w medycynie ludowej
Na szczęście obecnie spożywanie wyciągów z wierzbówki ma wyłącznie charakter suplementacyjny. Udowodniono, że zawiera ona wiele cennych pierwiastków i substancji aktywnych, które mają działanie silnie antyoksydacyjne. Przeciwdziałają wolnym rodnikom a przez to mają działanie przeciwnowotworowe.
Herbaty i napary z tej rośliny były przez wieki wykorzystywane w medycynie ludowej i naturalnej. Do dzisiaj produkty na bazie wierzbówki dostępne są w licznych sklepach zielarskich. Mają bardzo szerokie działanie, między innymi:
- przeciwbólowe;
- przeciwobrzękowe;
- moczopędne;
- wzmacniające;
- napotne,
- przeciwzapalne.
Aktualne badania nad wierzbówką
Obecnie prowadzone są badania naukowe, których celem jest wyodrębnienie dokładnego składu chemicznego wierzbówki. Istnieje prawdopodobieństwo, że regularne spożywanie produktów na bazie tego ziela ma pozytywny wpływ na układ hormonalny. W hodowlach in vitro produkuje się składniki oparte na wierzbówce, których celem jest tworzenie suplementów przeciwdziałających przerostowi gruczołu krokowego.
Omawiana roślina wykorzystywana jest również w przemyśle kosmetycznym. Kompresy i płukanki zrobione na jej bazie służą do przemywania skóry w przypadku różnego rodzaju zakażeń i stanów zapalnych. Mogą także niwelować stany zapalne wokół oczu.
Podsumowanie
Kwiaty wierzbówki można latem dostrzec w wysokich trawach, na miedzach i nieużytkach. Tworzą piękne purpurowe łany i przyciągają pożyteczne owady zapylające. Uprawianie tej rośliny w ogrodzie nie jest szczególnie popularną praktyką. Zazwyczaj jest ona uznawana za chwast i usuwana.
Jeżeli jednak chcesz zająć się jej hodowlą, nie powinieneś mieć z tym większych problemów. Tak naprawdę najważniejsze jest dbanie o to, aby ekspansywna roślina zbytnio się nie rozrosła. Pomimo złej sławy wśród rolników i niektórych ogrodników jest ona bardzo pożyteczna i ma mnóstwo dobroczynnych właściwości prozdrowotnych.
