Szczaw polny funkcjonuje także pod nazwą szczawik zajęczy, polny, kwaśny karłowaty lub mały. Jest to gatunek rośliny kwitnącej z rodziny gryczowatych Polygonaceae. Więcej informacji na jego temat znajdziesz w naszym artykule!
Szczaw polny występuje naturalnie w Eurazji i na Wyspach Brytyjskich. Istnieje wiele podgatunków rośliny, które są zaliczane do chwastów wieloletnich. Rośnie najczęściej na kwaśnych i piaszczystych glebach wrzosowisk i muraw. Należy do grupy gatunków, które jako pierwsze porastają nieużytki budowlane, czy wyeksploatowane tereny górnicze. Co jeszcze warto wiedzieć o Rumex acetosella?
Szczaw polny – warunki rozwojowe i uprawa
Rumex acetosella preferuje pełne lub częściowe nasłonecznienie. Najlepiej się rozwija w warunkach od mezotroficznych do suchych na glebach gliniastych lub iłowych w miejscach zaburzonych.
Decydując się na szczaw polny w swoim ogrodzie, czy innej przestrzeni, trzeba zwrócić szczególną uwagą na charakter rośliny. Rumex acetosella jest dość agresywny i trudny do opanowania lub wyplenienia. Roślina lubi przede wszystkim kwaśne środowisko. Jest znana m.in. plantatorom borówek, którzy często mają trudności z usunięciem go z sadzonek.
Charakterystyka Rumex acetosella
Rumex acetosella to wieloletnia roślina zielna. Może osiągnąć wysokość na poziomie od 10 do 40 centymetrów. Z poziomego kłącza wyrasta zazwyczaj kilka pędów. Tworzą one łukowate, wzniesione łodygi. Warto zauważyć, że są nierozgałęzione w dolnej połowie, a powyżej często rozgałęzione z czerwonym kwiatostanem.
Roślina wyróżnia się także zróżnicowanymi – pod względem wielkości i kształtu – liściami łodygowymi. Mają one od 1,5 do 5 cm długości ze stosunkiem szerokości 3×8. Oprócz tego, u podstawy rośliny liście są długoogonkowe, a powyżej środka łodygi krótkoogonkowe lub całkowicie bezogonkowe.
Wygląd liści szczawu polnego
Liście podstawowe rośliny mają wyraźnie włóczkowatą podstawę z dwoma poziomo wystającymi klapami podstawnymi. Z kolei w liściach łodygowych lub wewnętrznych rozetowych podstawa jest zazwyczaj ścięta.
Na listkach w kształcie włóczni środkowy płat jest lancetowaty i często spiczasty – w żadnym przypadku nie zauważono, aby przechodził w typowo jajowatą formę. Całość uzupełnia to, że łuski ogonków liściowych mają lancetowate, szczelinowate zakończenie, a liście gorzki smak.
Rumex acetosella – właściwości
Szczaw z reguły należy do gatunków pospolitych, bardzo pospolitych lub rozproszonych. Ze względu na łatwość w rozprzestrzenianiu się, roślina nie jest zagrożona wyginięciem i nie wymaga dodatkowej ochrony. Rumex acetosella toleruje dwukrotne koszenie od czerwca i jest w małym stopniu wrażliwy na pożary.
Poszczególne części szczawu polnego zawierają duże ilości kwasu. W większych ilościach może być szkodliwy dla zdrowia człowieka. Przed bezpośrednim kontaktem z substancją przestrzega się szczególnie osoby cierpiące na choroby nerek. W przypadku, gdy zwierzęta gospodarskie spożyją w zbyt dużej ilości, będzie mógł wywołać biegunkę.
Zastosowanie szczawu polnego
Roślina może być wykorzystywana na różne sposoby. Jest zdatna do bezpośredniego spożywania, a także po ugotowaniu – trzeba przy tym jedynie pamiętać o zmianie wody, żeby smak był odpowiedni i niezbyt mocny.
Rumex acetosella jest stosowany do przygotowywania potrawa także jako przyprawa, czy cierpki środek aromatyzujący i zieleń sałatkowa. Używa się go również jako środek do ścinania mleka w serowarstwie. Liście szczawu polnego mają cytrynowy, cierpki smak, który przypomina rabarbar.
