Jałowiec płożący to niska roślina okrywowa należąca do rodziny cyprysowatych. Szybko adaptuje się w nowym otoczeniu i nie sprawia trudności w uprawie. Jeśli chcesz ją posadzić w swoim ogrodzie, to warto poznać szczegóły na temat jej pielęgnacji.
Jałowiec płożący – charakterystyka
Jałowiec płożący (Juniperus horizontalis) należy do rodziny cyprysowatych. Jego krzewy dorastają do około 40 cm wysokości. W poziomie roślina rozplenia się nawet do 2-3 metrów szerokości.
Jest to gatunek dwupienny – owoce występują tylko na żeńskich osobnikach. Przez to, że płoży się on po podłożu, dusi w zarodku wszelkie chwasty. To sprawia, że nie trzeba zajmować się pieleniem w jego otoczeniu. Istnieje wiele odmian iglaków płożących, które różnią się siłą wzrostu, rozmiarem, zabarwieniem czy też wyglądem łusek i igieł.
Jałowiec płożący „Wiltonii” – czym wyróżnia się ta odmiana?
Jałowiec płożący „Wiltonii” jest gatunkiem bardzo niskim – dorasta maksymalnie do 10 cm wysokości. Tworzy natomiast gęsty dywan na ziemi. Po 10 latach uprawy może on zająć obszar o średnicy około 2,5 m. Wyróżnia się niebieskimi lub zielono-niebieskimi igłami, które są ostro zakończone. Jego gałązki bardzo łatwo się ukorzeniają i tworzą trwałe, zwarte kobierce. Zimą nabiera lekko fioletowego koloru, w szczególności w tych miejscach, które są nasłonecznione. Jest to jedna z popularnych roślin okrywowych w Polsce.
Juniperus horizontalis – jakie wymagania ma ta roślina?
Szybko rosnący jałowiec płożący jest mało wymagającą rośliną. Uwielbia słońce, dlatego powinno się go wystawiać i sadzić na południowej ekspozycji, choć poradzi sobie także w półcieniu. Unikaj jednak sadzenia go w cieniu, gdyż szybko zmarnieje z powodu niedostatecznej ilości światła.
Ten iglak może być uprawiany na każdym rodzaju gleby, z wyjątkiem nieprzepuszczalnej, zbitej i gliniastej – w takim podłożu może być narażony na choroby grzybowe. Najlepsza będzie dla niego gleba piaszczysta, sucha i mocno przepuszczalna. Warto też dodać, że roślina dobrze znosi susze, mrozy, jak i zanieczyszczenie powietrza.
W jaki sposób należy rozmnażać iglaka płożącego?
Rozmnażanie jałowca płożącego jest długotrwałym i pracochłonnym procesem. Zaczyna się od pobrania sadzonek pędowych o długości 15 cm z młodych przyrostów tej rośliny. Musisz to zrobić pod koniec sierpnia.
Najpierw usuwa się igły z dolnej części sadzonki, a następnie zanurza się ją w preparacie przyspieszającym ukorzenianie. Potem umieszcza się ją w inspekcie z podłożem stanowiącym mieszankę torfu i piasku. Takie sadzonki trzeba przykryć folią i dbać o odpowiednią temperaturę wynoszącą 18°C oraz właściwą wilgotność podłoża. Proces ten trwa aż do wiosny następnego roku.
Czy jałowiec płożący wymaga przycinania?
Szybko rosnącego jałowca płożącego warto przycinać. Sprzyja to zagęszczeniu się krzewu oraz zdecydowanie poprawia jego pokrój. Dlatego nie należy się obawiać tej czynności. Musisz tylko zwrócić uwagę, że niektóre odmiany iglaka płożącego rosną wolniej, więc z przycinaniem lepiej jest powstrzymać się do momentu osiągnięcia przez tę roślinę pożądanych rozmiarów.
Późną wiosną polecane jest także usuwanie gałęzi uszkodzonych czy też tych przemarzniętych i dotkniętych chorobą. To zadanie nazywane jest tak zwanym cięciem sanitarnym.
Zastosowanie jałowca płożącego w ogrodzie
Juniperus horizontalis zazwyczaj sadzi się w grupach. Roślina ta doskonale sprawdzi się w kilku rolach. Może być sadzona jako:
- roślina okrywowa;
- dekoracja murków i ogrodów skalnych;
- ozdoba ścieżek ogrodowych;
- umocnienie skarp;
- przegródka, czyli pas oddzielający ogrodzenie od drogi;
- element piętrowych wielogatunkowych kompozycji krzewiastych.
Jałowce płożące – choroby
Iglaki płożące coraz częściej atakowane są przez grzyby. Zazwyczaj pojawiają się one na pędach, a dokładnie – na ich wierzchołkach. Objawiają się na nich jako niewielkie, zagłębione i ciemnobrunatne plamy. Mogą być także widoczne brązowawe wysięki i liczne różowawe lub białe strzępki grzybni. W efekcie powodują one zamieranie pojedynczych pędów.
Jak skutecznie zwalczyć te grzyby? Trzeba jak najszybciej usunąć i spalić chore pędy lub cały krzew, ponieważ zarodniki mogą być przenoszone przez wiatr na inne rośliny. Na koniec warto spryskać miejsce i okoliczne okazy środkiem ochronnym. Opryskiwanie zalecane jest od lipca do października, w odstępach co 30 dni.
Jałowiec płożący ma wiele zalet. Jeśli chcesz, aby twój ogród ładnie prezentował się przez cały rok, to powinieneś zdecydować się na jego uprawę. Pamiętaj, tylko aby odpowiednio o niego dbać i chronić przed pasożytami.
