Tabela – właściwości

Spis treści pokaż
ZagadnienieOpis
Jadalny czy nie?Niejadalny.
SezonOd lipca do września.
WystępowaniePospolity w całej Polsce, w lasach liściastych i iglastych.
WyglądKapelusz żółtobrązowy, 7-15 cm. Trzon biały z rdzawymi plamami.
RozmiarKapelusz 7-15 cm, trzon 7-12 cm.
WłaściwościKapelusz śluzowaty. Miąższ biały, później cytrynowy. Silny, nieprzyjemny zapach.
Zastosowanie w kuchniNie ma zastosowania w kuchni z powodu nieprzyjemnego zapachu i ostrego smaku.

Miejsce występowania

Gołąbek śmierdzący rośnie w lasach liściastych i iglastych w całej Polsce. Obserwowany był m.in. pod klonami, brzozami, grabami, bukami, świerkami czy dębami. Preferuje wilgotne lasy.

Cechy mikroskopowe

Gołąbek śmierdzący ma biały wysyp zarodników. Zarodniki są szerokoelipsoidalne, pokryte brodawkami. Mają rozmiar 6,5-9,7 x 5,5-7,7 μm. Cystydy są tępe, rozdęte lub zwężone.

Ciekawostki

  • Kapelusz u młodych okazów może łzawić.
  • Zapach przypomina zgniłe warzywa.
  • Dawniej nazywany był serojeszką śmierdzącą.
  • Niektórzy uważają go za jadalnego po obróbce.

Podsumowanie

Gołąbek śmierdzący to pospolity w Polsce gatunek grzyba o charakterystycznym wyglądzie i bardzo nieprzyjemnym zapachu. Rośnie w lasach w całym kraju. Jest grzybem niejadalnym ze względu na swój ostry smak i zapach. Łatwo go rozpoznać w terenie po śluzowatym kapeluszu.

Zobacz także:
Zobacz także  Świecznik rozgałęziony – unikatowy grzyb z rodziny szyszkogłówkowatych
Archiwum: sierpień 2023