Tabela – właściwości

ZagadnienieOpis
Jadalny czy nie?Młode okazy są jadalne po odpowiednim przygotowaniu — ugotowaniu, odlaniu wody i dalszym przetworzeniu (np. usmażeniu). Starsze okazy są niejadalne. Surowe mogą być trujące.
SezonOwocniki pojawiają się od kwietnia do października, najczęściej wiosną.
WystępowanieGatunek kosmopolityczny, w Polsce pospolity. Rośnie w parkach, przy drogach, w sadach i ogrodach. Rzadziej w lasach.
WyglądDuże owocniki, często dachówkowato ułożone. Kapelusz żółty do pomarańczowego, nieregularny. Hymenofor rurkowaty, żółty.
RozmiarKapelusz osiąga średnicę 10-40 cm.
WłaściwościGroźny grzyb chorobotwórczy atakujący drzewa liściaste. Powoduje zgniliznę drewna.
Zastosowanie w kuchniMłode okazy można smażyć lub dusić po uprzednim ugotowaniu i odlaniu wody. Mają przyjemny, lekko kwaśny smak.

Występowanie i siedlisko żółciaka siarkowego

Żółciak siarkowy występuje na wszystkich kontynentach poza Antarktydą, jednak najliczniej notowany jest w Ameryce Północnej i Europie. W Polsce jest gatunkiem pospolitym. Rośnie od kwietnia do października, najczęściej wiosną. Pojawia się w parkach, przy drogach, w sadach i ogrodach, rzadziej w lasach. Najchętniej atakuje dęby, brzozy, wierzby i drzewa owocowe.

Morfologia grzyba żółciak siarkowy

Żółciak siarkowy ma duże owocniki, często ułożone dachówkowato. Kapelusz ma średnicę 10-40 cm, jest nieregularny, żółty do pomarańczowego. Hymenofor ma postać rurek o żółtej barwie. Miąższ biały do kremowożółtego, o przyjemnym kwaśnym smaku. Młody miąższ jest miękki i soczysty, starszy kruchy.

Ciekawostki

  • Żółciak siarkowy ma ponad 70 synonimów naukowych. Dawniej w Polsce nazywany był hubą żółtą lub żagwią topolową.
  • Owoce żółciaka zawierają silne antyoksydanty i mają właściwości przeciwutleniające.
  • Ze względu na żółtą barwę nazywany jest „siarkowym grzybem”.

Podsumowanie

Żółciak siarkowy to pospolity w Polsce grzyb o charakterystycznych żółtych owocnikach. Młode okazy można wykorzystać w kuchni, starsze są niejadalne, a surowy grzyb trujący. Żółciak jest groźnym patogenem drzew liściastych, powodującym ich obumieranie. Mimo żółtej barwy zawiera cenne antyoksydanty.

Zobacz także  Muchomor porfirowy - charakterystyka tego grzyba
Zobacz także:
Archiwum: sierpień 2023