Tabela – właściwości
| Zagadnienie | Opis |
| Jadalny czy nie? | Młode okazy są jadalne po odpowiednim przygotowaniu — ugotowaniu, odlaniu wody i dalszym przetworzeniu (np. usmażeniu). Starsze okazy są niejadalne. Surowe mogą być trujące. |
| Sezon | Owocniki pojawiają się od kwietnia do października, najczęściej wiosną. |
| Występowanie | Gatunek kosmopolityczny, w Polsce pospolity. Rośnie w parkach, przy drogach, w sadach i ogrodach. Rzadziej w lasach. |
| Wygląd | Duże owocniki, często dachówkowato ułożone. Kapelusz żółty do pomarańczowego, nieregularny. Hymenofor rurkowaty, żółty. |
| Rozmiar | Kapelusz osiąga średnicę 10-40 cm. |
| Właściwości | Groźny grzyb chorobotwórczy atakujący drzewa liściaste. Powoduje zgniliznę drewna. |
| Zastosowanie w kuchni | Młode okazy można smażyć lub dusić po uprzednim ugotowaniu i odlaniu wody. Mają przyjemny, lekko kwaśny smak. |
Występowanie i siedlisko żółciaka siarkowego
Żółciak siarkowy występuje na wszystkich kontynentach poza Antarktydą, jednak najliczniej notowany jest w Ameryce Północnej i Europie. W Polsce jest gatunkiem pospolitym. Rośnie od kwietnia do października, najczęściej wiosną. Pojawia się w parkach, przy drogach, w sadach i ogrodach, rzadziej w lasach. Najchętniej atakuje dęby, brzozy, wierzby i drzewa owocowe.
Morfologia grzyba żółciak siarkowy
Żółciak siarkowy ma duże owocniki, często ułożone dachówkowato. Kapelusz ma średnicę 10-40 cm, jest nieregularny, żółty do pomarańczowego. Hymenofor ma postać rurek o żółtej barwie. Miąższ biały do kremowożółtego, o przyjemnym kwaśnym smaku. Młody miąższ jest miękki i soczysty, starszy kruchy.
Ciekawostki
- Żółciak siarkowy ma ponad 70 synonimów naukowych. Dawniej w Polsce nazywany był hubą żółtą lub żagwią topolową.
- Owoce żółciaka zawierają silne antyoksydanty i mają właściwości przeciwutleniające.
- Ze względu na żółtą barwę nazywany jest „siarkowym grzybem”.
Podsumowanie
Żółciak siarkowy to pospolity w Polsce grzyb o charakterystycznych żółtych owocnikach. Młode okazy można wykorzystać w kuchni, starsze są niejadalne, a surowy grzyb trujący. Żółciak jest groźnym patogenem drzew liściastych, powodującym ich obumieranie. Mimo żółtej barwy zawiera cenne antyoksydanty.
Zobacz także:- Wachlarzowiec olbrzymi (Meripilus giganteus)
- Lakownica spłaszczona – charakterystyka często spotykanego grzyba z rodziny żagwiowatych
- Kielichowiec pomarańczowy – grzyb o wyjątkowych właściwościach
- Czasznica olbrzymia — opis grzyba z rodziny purchawkowatych
- Pierścieniak grynszpanowy – charakterystyka grzyba i jego właściwości
- Tęgoskór pospolity – informacje o tym grzybie
- Szyszkowiec łuskowaty – grzyb z rodziny borowikowatych
- Żagiew łuskowata – charakterystyka i opis tego grzyba jadalnego
- Aksamitka złota – Phaeolepiota aurea – niejadalny grzyb z rodziny pieczarkowatych
- Maślanka wiązkowa – charakterystyka popularnego grzyba z rodziny pierścieniakowatych
- Mleczaj rydz – charakterystyka popularnego grzyba jadalnego
- Gymnopilus junonius, czyli łysak wspaniały – jeden z większych grzybów rosnących na drzewach
Dodaj komentarz