Brzoza omszona występuje w północnej i środkowej Europie i Azji. Zasięg rozciąga się od Islandii poprzez Wyspy Brytyjskie aż po Hiszpanię, Azję i jezioro Bajkał na Syberii. Więcej na temat drzewa dowiesz się z naszego artykułu!
Betula Pubescens jest drzewem należącym do gatunku pionierskiego. Brzoza omszona z łatwością osiedla się na nowych obszarach – z dala od drzewa macierzystego. Następnie [pozwala zajmować się innym drzewom leśnym i znika z wybranego terenu. Przedstawiamy najważniejsze informacje o tej ciekawej roślinie!
Jak prezentuje się Betula Pubescens?
To roślina liściasta, która dorasta do 10-20 metrów wysokości, a niekiedy nawet do 27 metrów. Charakteryzuje się smukłą koroną i pniem o średnicy do 70 cm – w szczególnych przypadkach do 1 m.
Drzewo ma gładką, matową i szaro-białą korę, która jest poprzecinana delikatnymi, poziomymi przetchlinkami. Z kolei pędy są szarobrązowe z lekkim owłosieniem, a liście jajowato – ostre o długości od 2 do 5 cm i od 1.5 do 4.5 cm szerokości z ząbkowaną obwódką.
Na gałązkach znajdują się kwiaty – wiatropylne kotki. Zaczynają kwitnąć wczesną wiosną przed liśćmi. Z kolei owocostan jest wiszący, cylindryczny agregat o długości od 1 do 4 cm i szerokości od 5 do 7 mm – po dojrzeniu orzeszek rozpada się i uwalnia pojedyncze nasiona o długości 2 mm z dwoma, niedużymi skrzydłami po bokach.
Brzoza Omszona – podstawowe informacje
Drzewo zalicza się do gatunku pionierskiego, który charakteryzuje się tym, że łatwo zasiedla wykarczowane, nawet podmokłe tereny, a następnie jest stopniowo wypierane przez bardziej długowieczne odmiany roślin.
Roślina jest także określana brzozą bagienną, owłosioną, białą, europejską, czy włochatą. Z kolei najczęściej używaną przez botaników nazwą jest Betula Alba. Jest to gatunek drzewa liściastego, który występuje w północnej Europie i Północnej Azji. Warto także nadmienić, że brzoza rośnie również na obszarach północnych dalej, niż jakiekolwiek inne drzewo liściaste – poszczególne odmiany zauważa się nawet w Grenlandii.
Wymagania i uprawa
Roślina nie jest zbyt światłożądna oraz znosi wilgotne i podmokłe tereny. Jeżeli chodzi o uprawę w ogrodzie, to trzeba jedynie pamiętać o regularnym podlewaniu młodych pędów. Starsze okazy powinny być nawadniane w przypadku długotrwałych susz.
Na jakie zagrożenia jest narażona brzoza?
Brzozy są narażone na ataki rozmaitych szkodników. Do najniebezpieczniejszych zalicza się larwę ćmy jesiennej Epirrita autumnata, która żeruje na liściach.
Jej ekspansja jest tak groźna, że w niektórych latach nawet duże połacie lasów brzozowych wymierają – właśnie przez żerowanie i rozprzestrzenianie się wspomnianego insekta. Do innych zagrożeń zalicza się też grzyby patogeniczne, które doprowadzają do stopniowego zamierania brzozy.
Jakie są odmiany Betula Pubescens?
Dotychczas sklasyfikowano aż sześć odmian rośliny z charakterystycznymi włoskami. Mieszają się one z brzozami srebrzystymi i karłowatymi – wiele z nich należy do wciąż zasadzanych drzew, jednak w większości przypadków zrezygnowano z uprawy rośliny.
Betula Pubescens jest blisko spokrewniona z inną odmianą brzozy Betula Pendula – brzoza brodawkowata. Różni się od niej tym, że występuje na bardziej wilgotnych terenach, gdzie jest cięższa gleba i gorszy drenaż. Natomiast mniejsze brzozy omszone, są niekiedy błędnie tytułowane brzozą karłowatą Betula nana, ze względu na podobieństwo we wczesnym stadium rozwoju rośliny.
W jaki sposób wykorzystuje się Betula Pubescens?
Betula Pubescens jest wykorzystywana w tokarstwie, a także przemyśle meblarskim. Korę drzewa używa się do produkcji sklejki, mebli, półek, trumien, zapałek, zabawek, a także podłóg drewnianych. Płaty z brzozy można zdejmować bez zabijania drzewa.
Betulę Pubescens użytkuje się również w sektorze spożywczym. Wewnętrzna kora rośliny jest jadalna. Wykorzystywano to w czasach głodu w różnych częściach świata, gdzie występowała. Korę mielono i używano do wypieku chleba. Z kolei soki płynące w roślinie były stosowane do produkcji napojów orzeźwiających, win i likierów. Poszczególne części drzewa stosowano też w ziołolecznictwie.