Dla ogrodnika jednym z najgorszych elementów, pojawiających się na ich sadzonkach, są chwasty. Niekiedy można rozpoznać je na pierwszy rzut oka, innym razem rośliny te kamuflują się tak, że laicy mogą nie rozpoznać w nich zagrożenia. Jedną z nich jest przetacznik polny – pozornie ładny, błękitny kwiatek jest bardzo trudnym w pozbyciu się i szkodliwym chwastem. Zapoznaj się z poniższym tekstem i sprawdź, jak dokładnie wygląda przetacznik, na czym polega jego szkodliwość oraz jak skutecznie pozbyć się go z ogródka.
Przetacznik polny – opis
Przetacznik polny jest rośliną jarą, jednoroczną, o bardzo drobnym i nitkowanym systemie korzeniowym. Ponadto charakteryzuje go wzniesione, rozgałęzione oraz owłosione łodygi, których wysokość wynosi od 5 do 30 cm. Cała długość łodyg pokryta jest drobnymi listkami. Ich blaszki posiadają wyraźny nerw główny. Liście charakteryzują karbowane albo pikowane brzegi oraz jajowaty (w dolnej części pędu) lub wąski, lancetowaty (w górnej części) kształt. Na szczycie łodygi znajdują się natomiast wąskie, przykwiatowe liście (tzw. przysadki).
Kwitnienie przetacznika polnego odbywa się od wiosny do późnej jesieni. Na szczytach pędów pojawiają się wówczas groniaste kwiatostany, z niewielkimi niebieskimi lub fioletowymi kwiatkami, zabarwionymi pośrodku na biało. Charakterystyczny jest fakt, że jeden z płatków jest widocznie mniejszy i węższy od reszty. Wnętrze kielicha wyposażone jest w dwa pręciki i słupek.
Kwiaty przetacznika zapylane są głównie przez owady z rzędu muchówek. Kiedy roślina przekwita, jego kwiaty przekształcają się w owoce, przyjmujące formę torebek o spłaszczonym kształcie. W ich wnętrzu znajdują się żółte albo brunatne nasiona. Jeden przetacznik polny może wytworzyć nawet 100 nasion, które są następnie roznoszone przez wiatr – najwięcej kiełkuje ich na wiosnę oraz jesień.
Szkodliwość Veronica arvensis
Przetacznik polny stanowi zagrożenie dla innych roślin kiedy występuje w bardzo dużej ilości. W okresie wegetacji ogranicza dostęp do wody, światła oraz składników pokarmowych, natomiast w okresie wzrostu rzuca znaczący cień, który może utrudnić rozwój innych sadzonek. Ponadto przetacznik charakteryzują kłujące owocostany, które utrudniają zbiory.
Warto także mieć na uwadze, że przetaczniki posiadają w swoich tkankach substancje toksyczne, które powodują zatrucia u zwierząt. Szczególnie narażone są konie wypuszczane na łaka i pastwiska, pożywiające się zanieczyszczonymi zielonkami i sianem. Oprócz tego na przetaczniku nierzadko znajdują się grzyby, które zakażają uprawy.
Zwalczanie chwastu Veronica arvensis
Przetacznik polny można spróbować zwalczyć na kilka sposobów:
- stosowanie herbicydów, czyli pestycydów;
- systematyczne, mechaniczne pozbywanie się chwastów. Używamy do tego motyki, którą wbijamy na głębokość ok. 3 cm;
- dokładne oczyszczenie grządek z przetacznika przed posadzeniem roślin uprawnych;
- zastosowanie ściółki, która ograniczy dostęp światła. Może to być kora, słoma, torf lub igliwie.
Przetacznik polny – podsumowanie
Warto dokładnie zapoznać się z wyglądem przetacznika polnego. Jego regularne usuwanie pozwoli bowiem zapobiec zakażeniom upraw, ograniczeniu wzrostu innych roślin oraz możliwym zatruciom zwierząt.
