Tabela — właściwości
| Zagadnienie | Opis |
| Jadalny czy nie? | Jadalny |
| Sezon | Od czerwca do października |
| Występowanie | Pospolity w Polsce, występuje w lasach i zaroślach pod osikami |
| Wygląd | Kapelusz pomarańczowoczerwony, rurki siwawe, trzon biały z czerwonymi łuskami |
| Rozmiar | Kapelusz 3-15 cm, trzon 5-18 cm |
| Właściwości | Miąższ biały, twardy, przy rozcinaniu ciemnieje. Ma łagodny smak. |
| Zastosowanie w kuchni | Nadaje się do duszenia i suszenia. Dobrze go marynować w occie, aby nie ściemniał. |
Występowanie i siedlisko
Koźlarz czerwony jest szeroko rozprzestrzeniony w Europie Środkowej, choć w niektórych regionach występuje rzadko. W Polsce należy do pospolitych gatunków. Rośnie w lasach i zaroślach, wyłącznie w sąsiedztwie topól osik. Owocniki pojawiają się od czerwca do października.
Znaczenie
Koźlarz czerwony jest grzybem jadalnym. Ma miękki, smaczny miąższ o łagodnym smaku. Nadaje się do duszenia, a także do suszenia. Ważne, aby podczas obróbki kulinarnej dodać odrobinę kwasu (np. octu), ponieważ zapobiega to ściemnianiu się grzyba. Marynowany w occie zachowuje naturalne, intensywne barwy.
Ciekawostki
- Regionalnie nazywany jest m.in. czerwonym grzybem, czerwonogłówką, osakiem.
- Znajduje się na czerwonych listach gatunków zagrożonych w Niemczech i Holandii.
- Bardzo podobny jest do niego koźlarz pomarańczowożółty, który rośnie jednak pod brzozami.
Podsumowanie
Koźlarz czerwony to interesujący gatunek grzyba z rodziny borowikowatych. Rośnie wyłącznie w pobliżu topól osik, tworząc charakterystyczne owocniki o ceglastoczerwonych kapeluszach. Jest smacznym i wartościowym grzybem jadalnym. W Polsce występuje pospolicie, choć w niektórych krajach Europy uznawany jest za gatunek zagrożony.
