Tabela – właściwości
zagadnienie | opis |
Jadalny czy nie? | Grzyb trujący. Zawiera halucynogenne związki. |
Sezon | Latem i jesienią, od lipca do października. |
Występowanie | Występuje w Europie, Ameryce Północnej, Japonii, Australii i Nowej Zelandii. W Polsce rzadki. |
Wygląd | Duży grzyb. Kapelusz żółtobrązowy, 6-15 cm. Trzon wysoki, z pierścieniem. |
Rozmiar | Kapelusz do 15 cm. Trzon do 20 cm wysokości. |
Właściwości | Posiada gorzki smak. Zawiera halucynogenne związki. |
Zastosowanie w kuchni | Niejadalny, trujący grzyb. |
Występowanie i siedlisko
Gymnopilus junonius występuje w lasach, parkach i przy drogach, na pniach i martwym drewnie drzew liściastych, głównie brzozy, dębu i sosny. Preferuje drzewa rosnące w pełnym nasłonecznieniu. W Polsce jest gatunkiem rzadkim, pojawia się od lipca do października.
Cechy charakterystyczne
Gymnopilus junonius jest jednym z większych grzybów rosnących bezpośrednio na pniach i martwym drewnie drzew. Osiąga średnicę kapelusza 6-15 cm, a wysokość trzonu 8-20 cm. Młode owocniki mają kapelusz półkulisty, starsze rozpostarty. Kapelusz ma barwę żółtobrązową, a trzon żółty z ciemniejszą podstawą. Charakterystyczną cechą jest obecność pierścienia na trzonie. Miąższ ma smak gorzki.
Ciekawostki
- Zawiera substancje psychoaktywne z grupy tryptamin. Dawniej był używany w celach rytualnych przez rdzennych Amerykanów.
- Ze względu na zawartość toksyn może powodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe.
- Rośnie wyłącznie na martwych lub obumierających drzewach. Nigdy nie występuje na żywych drzewach.
- W Polsce jest objęty ścisłą ochroną gatunkową od 2014 roku.
Podsumowanie
Gymnopilus junonius to interesujący gatunek grzyba o charakterystycznym wyglądzie. Ze względu na zawartość substancji psychoaktywnych oraz trujących wymaga zachowania szczególnej ostrożności. W Polsce występuje rzadko i objęty jest ochroną.