Tabela – właściwości
| Zagadnienie | Opis |
| Jadalny czy nie? | Tęgoskór pospolity jest jadalny w niewielkich ilościach, gdy jest młody i ma białą warstwę wewnętrzną. Starsze okazy mogą być trujące. |
| Sezon | Owocniki pojawiają się od czerwca do listopada. |
| Występowanie | Pospolity w całej Polsce. Rośnie w lasach, parkach, na łąkach i pastwiskach. |
| Wygląd | Ma żółtawą lub ochrową barwę, pokryty jest brodawkami. |
| Rozmiar | Średnica owocników do 10 cm. |
| Właściwości | Twardy, ciężki grzyb o silnym zapachu. |
| Zastosowanie w kuchni | Jako przyprawa do mięs i wędlin, ale tylko młode okazy. |
Wygląd i wielkość
Grzyb ten ma nieregularny, bulwiasty kształt. Jego powierzchnia jest pomarszczona i pokryta brodawkami. Wewnątrz znajduje się warstwa zarodników, która z czasem ciemnieje. Średnica owocników sięga 10 cm.
Występowanie i środowisko
Tęgoskór rośnie samotnie lub w niewielkich grupach. Preferuje piaski i kwaśne gleby, często pojawia się na obrzeżach lasów. Pospolity w całej Polsce, szczególnie w lasach, parkach, na łąkach i pastwiskach. Owocniki wytwarza od czerwca do listopada.
Zastosowanie
Młode okazy tęgoskóru można stosować w niewielkich ilościach jako przyprawę. Mają aromat przypominający trufle. Nadają się do mięs i wędlin. Starsze egzemplarze mogą być trujące.
Tęgoskór ma wiele zastosowań w ludowej medycynie, m.in. w leczeniu chorób nerek. Jednak jego właściwości lecznicze nie zostały naukowo potwierdzone.
Ciekawostki o tęgoskórze pospolitym:
- Ma wiele lokalnych nazw, m.in. purchawka kartoflana, kurzawka, bycze jaja.
- Dawniej zaliczany był do grzybów podziemnych, tzw. wnętrzniaków.
- Rośnie w Ameryce Północnej, Europie, Azji i Afryce Północnej.
Podsumowanie
Tęgoskór pospolity to grzyb o specyficznym wyglądzie i zapachu. Młode okazy mogą być używane w niewielkich ilościach jako przyprawa. Jest szeroko rozprzestrzeniony, w Polsce dość powszechny.
