Tabela – właściwości pochwiaka wielkopochwowego

zagadnienieopis
Jadalny czy nie?Tak, jadalny.
SezonLatem i jesienią.
WystępowanieW Polsce rzadki, znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Status R. W Europie rzadki.
WyglądKapelusz średnicy 5-15 cm, początkowo kulisty, później rozpostarty, różowo-cielisty. Trzon biały, z charakterystyczną pochwą u podstawy. Miąższ biały, delikatny.
RozmiarKapelusz osiąga średnicę 5-15 cm. Trzon długość 5-15 cm.
WłaściwościSaprotrof rosnący na próchnicznej ziemi i resztkach organicznych.
Zastosowanie w kuchniPopularny w kuchni tajskiej i azjatyckiej. Spożywany świeży, suszony lub konserwowany.

Występowanie i siedlisko pochwiaka wielkopochwowego

Pochwiak wielkopochwowy występuje w Polsce bardzo rzadko. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski ze statusem R, co oznacza, że jest potencjalnie zagrożony. Ma ograniczony zasięg geograficzny i niewielkie obszary siedliskowe w naszym kraju. Rzadki jest również w całej Europie. Rośnie na próchnicznej ziemi i rozkładających się resztkach organicznych.

Znaczenie i zastosowanie pochwiaka wielkopochwowego

Pochwiak wielkopochwowy to grzyb jadalny, ceniony w kuchni azjatyckiej. Jest powszechnie uprawiany i spożywany w Tajlandii oraz innych krajach Azji Południowo-Wschodniej. W Europie dostępny jest głównie w postaci suszonej lub konserwowej. Pochwiaki uprawia się najczęściej na matach ze słomy ryżowej. Ich dojrzewanie trwa 4-5 dni. Najlepiej rosną w klimacie subtropikalnym. Choć przypominają trującego muchomora sromotnikowego, to różnią się od niego różowymi zarodnikami.

Ciekawostki o pochwiaku wielkopochwowym

  • Pierwszy opis naukowy pochodzi z 1786 r. od Jeana Baptiste’a Bulliarda.
  • Ma aż 20 synonimów łacińskich nazwy.
  • W Polsce po raz pierwszy nazwę „pochwiak pochwiasty” zaproponowała Alina Skirgiełło.
  • Często mylony jest z trującym muchomorem sromotnikowym przez azjatyckich imigrantów.
  • Łatwo przystosowuje się do różnych warunków uprawy.
  • Najszybciej rośnie w klimacie subtropikalnym.

Podsumowanie

Pochwiak wielkopochwowy to interesujący gatunek grzybów z rodziny łuskowcowatych. Choć w Polsce należy do rzadkości, to w Azji Południowo-Wschodniej jest powszechnie uprawiany i spożywany. Cechuje się charakterystyczną różową barwą i pochwą u podstawy trzonu. Jest cenionym składnikiem potraw kuchni tajskiej i azjatyckiej. Mimo podobieństwa do trujących grzybów, przy odrobinie wiedzy można go bezpiecznie zbierać i spożywać.

Zobacz także:
Archiwum: sierpień 2023