Tabela – właściwości
| Zagadnienie | Opis |
| Jadalny czy nie? | Grzyb niejadalny lub lekko trujący, zawiera bufoteninę. |
| Sezon | Owocniki pojawiają się od lipca do listopada. |
| Występowanie | Bardzo pospolity w Polsce. Występuje również w Azji, Ameryce Północnej, Europie i Australii. |
| Wygląd | Kapelusz bladożółtawy, blaszki białe lub żółtobiałe, trzon biały lub żółtobiały. |
| Rozmiar | Kapelusz o średnicy 5–10 cm, trzon o wysokości 5–15 cm. |
| Właściwości | Mikoryzowy, zawiera bufoteninę. |
| Zastosowanie w kuchni | Ze względu na nieprzyjemny smak i możliwość pomyłki z muchomorem zielonawym, nie jest zalecany. |
H2: Systematyka i nazewnictwo
Muchomor cytrynowy, znany naukowo jako Amanita citrina, został po raz pierwszy opisany w 1774 roku. Jego nazwa uległa wielu zmianom na przestrzeni lat, a obecnie ma ponad 40 synonimów naukowych. W Polsce znany również jako muchomor płowy, muchomor sromotnikowy (odmiana cytrynowa), czy muchomor żółtawy.
Morfologia i identyfikacja
Grzyb posiada mięsisty kapelusz o średnicy od 5 do 10 cm, który na początku jest półkolisty, a później staje się płaski. Cechą charakterystyczną są łatki na kapeluszu, które mogą być zmywane przez deszcz. Trzon jest cienki i wysoki, a jego bulwiasta nasada ma krótką pochwę. Miąższ grzyba jest biały, kruchy i ma zapach surowych ziemniaków.
Znaczenie i zastosowanie
Muchomor cytrynowy jest grzybem mikoryzowym, co oznacza, że współżyje z korzeniami drzew. Nie jest zalecany do spożycia, choć nie jest śmiertelnie trujący. Jest jednak podobny do kilku innych gatunków, które są silnie trujące, co sprawia, że zbieranie go jest ryzykowne.
Ciekawostki o grzybie
- Zawiera bufoteninę, substancję również obecną w jadzie ropuch.
- Bardzo łatwo można go pomylić z muchomorem zielonawym, co jest szczególnie niebezpieczne.
- Jest jednym z najczęściej występujących grzybów w Polsce, zwłaszcza na terenach piaszczystych i glebach kwaśnych.
Podsumowanie
Muchomor cytrynowy to grzyb, który nie jest zalecany do spożycia ze względu na jego lekko toksyczne właściwości i duże podobieństwo do innych, jeszcze bardziej niebezpiecznych gatunków. Jest jednak interesującym obiektem badań i częstym tematem w literaturze mykologicznej. Dzięki temu przewodnikowi możesz teraz lepiej zrozumieć ten niezwykły grzyb.
