Tabela – właściwości
| Zagadnienie | Opis |
| Jadalny czy nie? | Jadalny |
| Sezon | Od lipca do października |
| Występowanie | Południe Europy, w Polsce bardzo rzadki, prawie wymarły |
| Wygląd | Pomarańczowy lub czerwonopomarańczowy kapelusz, żółte blaszki, biały miąższ |
| Rozmiar | Kapelusz do 20 cm średnicy, trzon do 16 cm wysokości |
| Właściwości | Smaczny, wartościowy grzyb jadalny |
| Zastosowanie w kuchni | Używany do dań grzybowych i sosów |
Występowanie i siedlisko
Muchomor cesarski jest pospolity na południu Europy, natomiast w Europie Środkowej jest rzadki. W Polsce opisano w literaturze tylko jedno stanowisko — w miejscowości Bielinek nad Odrą w 1959 roku. Obecnie uważany jest za gatunek wymarły na terenie Polski, ale być może występuje jeszcze w cieplejszych regionach kraju.
Owocniki pojawiają się od lipca do października w świetlistych i ciepłych lasach liściastych, pod dębami, kasztanem jadalnym, rzadziej pod bukami.
Cechy charakterystyczne
Muchomor cesarski ma jaskrawo pomarańczowy lub czerwonopomarańczowy kapelusz o średnicy od 8 do 20 cm. Początkowo kulisty, później płaskołukowaty, u starszych okazów całkiem płaski. Blaszki są gęste, złotożółte. Trzon wysokości do 16 cm, zwieńczony dużym, żółtym pierścieniem. Miąższ biały, tylko pod skórką kapelusza złotożółty.
Ciekawostki
- W starożytności uważany był za przysmak godny cesarskiego stołu, stąd jego nazwa.
- Ze względu na smaczne właściwości nadal jest ceniony w kuchni.
- W Polsce prawdopodobnie już wymarły, choć wciąż możliwy do znalezienia w cieplejszych regionach.
Podsumowanie
Muchomor cesarski to jadalny i smaczny grzyb z rodziny muchomorowatych, charakteryzujący się jaskrawo pomarańczowym kapeluszem. Dawniej uważany za przysmak godny stołu cesarzy rzymskich. Obecnie bardzo rzadki w Polsce, uznawany wręcz za gatunek wymarły. Być może wciąż możliwy jednak do znalezienia w cieplejszych regionach kraju.
