Tabela – właściwości
| zagadnienie | opis |
| Jadalny czy nie? | Niejadalny |
| Sezon | Latem i jesienią |
| Występowanie | W Polsce rzadki, na świecie szeroko rozprzestrzeniony, brak w Afryce i Antarktydzie |
| Wygląd | Stożkowaty kształt, wysokość do 16 cm, średnica 1 cm, górna część morelowa lub żółtopomarańczowa |
| Rozmiar | Do 16 cm wysokości |
| Właściwości | Kapelusz pokryty lepką masą zarodników, zapach młodych okazów przyjemny, starszych nieprzyjemny |
| Zastosowanie w kuchni | Niejadalny, nie zalecany do spożycia |
Występowanie i siedlisko
Mądziak psi występuje na całym świecie z wyjątkiem Afryki i Antarktydy. Jest szeroko rozprzestrzeniony, ale w Polsce uznawany jest za gatunek rzadki. Rośnie w cienistych lasach liściastych, na żyznych glebach. Preferuje wilgotne środowisko. Pojawia się latem i jesienią, najczęściej w grupach. Dawniej objęty ścisłą ochroną gatunkową w Polsce, obecnie z listy gatunków chronionych został wykreślony.
Ciekawostki
- Wydzielany przez mądziaka psi zapach przypomina woń tytoniu lub owoców, gdy grzyb jest młody. Starsze okazy mają nieprzyjemny, ostry zapach.
- Owocniki w młodości mają kształt jajowaty, dopiero z wiekiem rozwijają charakterystyczny stożkowaty kształt.
- Dawniej gatunek znany pod nazwami: sromotnik psi, smardz psi, smardzik psi.
Podsumowanie
Mądziak psi to interesujący przedstawiciel grzybów, który wyróżnia się swoim wyglądem i zapachem. Ma stożkowaty kształt i osiąga do 16 cm wysokości. Występuje na całym świecie poza Afryką i Antarktydą. W Polsce jest rzadki, rośnie w wilgotnych lasach liściastych. Nie nadaje się do spożycia, dawniej był objęty ochroną gatunkową. Jego oryginalny wygląd i właściwości sprawiają, że mądziak psi to jeden z ciekawszych grzybów w naszych lasach.
