Lakówka pospolita (Laccaria laccata)

Tabela – właściwości

Spis treści pokaż

Zagadnienie	Opis
Jadalny czy nie?	Jadalny
Sezon	Od czerwca do listopada
Występowanie	Szeroko rozprzestrzeniony w Europie, Azji, Afryce Północnej i Ameryce Północnej. W Polsce bardzo pospolity w lasach iglastych i liściastych.
Wygląd	Kapelusz średnicy 1-5 cm, pomarańczowy, rdzawobrązowy lub różowy. Blaszki rzadkie, różowe lub czerwonobrązowe. Trzon cylindryczny, często skręcony, takiego koloru jak kapelusz.
Rozmiar	Kapelusz średnicy 1-5 cm. Trzon wysokości 2-8 cm.
Właściwości	Tworzy mikoryzę z drzewami iglastymi i liściastymi. Dobrze znosi suszę.
Zastosowanie w kuchni	Tylko kapelusze nadają się do zup i sosów. Trzony są zbyt łykowate.

Rozwój i biologia lakówki pospolitej

Lakówka pospolita jest gatunkiem mikoryzowym, który współżyje z korzeniami wielu gatunków drzew iglastych i liściastych. Dzięki temu występuje licznie w różnych typach lasów – zarówno iglastych, jak i liściastych oraz mieszanych. Często masowo pojawia się w szkółkach leśnych. Dobrze znosi nawet długotrwałe susze, dzięki czemu potrafi owocnikować nawet w bardzo suchych okresach.

Zastosowanie kulinarne lakówki pospolitej

Lakówka pospolita to grzyb jadalny, jednak jego walory kulinarne są ograniczone. Do spożycia nadają się jedynie kapelusze, które można dodać do zup i sosów. Natomiast trzony są zbyt twarde i włókniste, przez co nie nadają się do jedzenia. Dodatkowo kapelusze lakówki są niewielkich rozmiarów, więc zbieranie ich w celach kulinarnych byłoby bardzo pracochłonne. Mimo to w niektórych regionach Polski lakówki są zbierane i spożywane.

Ciekawostki

Lakówka pospolita ma około 90 synonimów nazwy naukowej.
W Polsce po raz pierwszy opisał ją Franciszek Błoński w 1921 roku.
Z powodu różowej barwy kapeluszy nazywana była dawniej „bedłką fioletową”.
Ze względu na szerokie rozprzestrzenienie i pospolitość jest modelowym gatunkiem w badaniach ekologicznych grzybów leśnych.

Zobacz także Gołąbek czarniawy - czy warto zbierać ten grzyb?

Podsumowanie

Lakówka pospolita to jeden z najczęściej spotykanych grzybów w polskich lasach. Tworzy mikoryzę z wieloma gatunkami drzew, dzięki czemu występuje w różnych typach lasów na terenie całego kraju. Jest grzybem jadalnym, choć jej niewielkie owocniki ograniczają zastosowanie kulinarne. Mimo to w niektórych regionach Polski nadal jest zbierana i spożywana. Ze względu na szerokie rozprzestrzenienie i pospolitość stanowi dobry obiekt badań ekologii grzybów leśnych.

Zobacz także: