Tabela – właściwości
| Zagadnienie | Opis |
| Jadalny czy nie? | Jadalny |
| Sezon | Od czerwca do listopada |
| Występowanie | Szeroko rozprzestrzeniony w Europie, Azji, Afryce Północnej i Ameryce Północnej. W Polsce bardzo pospolity w lasach iglastych i liściastych. |
| Wygląd | Kapelusz średnicy 1-5 cm, pomarańczowy, rdzawobrązowy lub różowy. Blaszki rzadkie, różowe lub czerwonobrązowe. Trzon cylindryczny, często skręcony, takiego koloru jak kapelusz. |
| Rozmiar | Kapelusz średnicy 1-5 cm. Trzon wysokości 2-8 cm. |
| Właściwości | Tworzy mikoryzę z drzewami iglastymi i liściastymi. Dobrze znosi suszę. |
| Zastosowanie w kuchni | Tylko kapelusze nadają się do zup i sosów. Trzony są zbyt łykowate. |
Rozwój i biologia lakówki pospolitej
Lakówka pospolita jest gatunkiem mikoryzowym, który współżyje z korzeniami wielu gatunków drzew iglastych i liściastych. Dzięki temu występuje licznie w różnych typach lasów – zarówno iglastych, jak i liściastych oraz mieszanych. Często masowo pojawia się w szkółkach leśnych. Dobrze znosi nawet długotrwałe susze, dzięki czemu potrafi owocnikować nawet w bardzo suchych okresach.
Zastosowanie kulinarne lakówki pospolitej
Lakówka pospolita to grzyb jadalny, jednak jego walory kulinarne są ograniczone. Do spożycia nadają się jedynie kapelusze, które można dodać do zup i sosów. Natomiast trzony są zbyt twarde i włókniste, przez co nie nadają się do jedzenia. Dodatkowo kapelusze lakówki są niewielkich rozmiarów, więc zbieranie ich w celach kulinarnych byłoby bardzo pracochłonne. Mimo to w niektórych regionach Polski lakówki są zbierane i spożywane.
Ciekawostki
- Lakówka pospolita ma około 90 synonimów nazwy naukowej.
- W Polsce po raz pierwszy opisał ją Franciszek Błoński w 1921 roku.
- Z powodu różowej barwy kapeluszy nazywana była dawniej „bedłką fioletową”.
- Ze względu na szerokie rozprzestrzenienie i pospolitość jest modelowym gatunkiem w badaniach ekologicznych grzybów leśnych.
Podsumowanie
Lakówka pospolita to jeden z najczęściej spotykanych grzybów w polskich lasach. Tworzy mikoryzę z wieloma gatunkami drzew, dzięki czemu występuje w różnych typach lasów na terenie całego kraju. Jest grzybem jadalnym, choć jej niewielkie owocniki ograniczają zastosowanie kulinarne. Mimo to w niektórych regionach Polski nadal jest zbierana i spożywana. Ze względu na szerokie rozprzestrzenienie i pospolitość stanowi dobry obiekt badań ekologii grzybów leśnych.
