Tabela – właściwości

Spis treści pokaż
ZagadnienieOpis
Jadalny czy nie?Jadalny
SezonOd lipca do września
WystępowanieW Polsce bardzo rzadki, rośnie w lasach liściastych w symbiozie z brzozą
WyglądCiemnobrązowy lub czarny kapelusz, biały trzon z ciemnymi łuskami
RozmiarKapelusz 3-15 cm, trzon 2-4 cm x 7-15 cm
WłaściwościMiąższ biały, przyjemny zapach i smak
Zastosowanie w kuchniNadaje się do zup, sosów, duszenia, marynat

Jadalność koźlarza czarnego

Koźlarz czarny jest grzybem jadalnym, choć ze względu na rzadkość występowania raczej nie jest zbierany w celach kulinarnych. Jego miąższ ma przyjemny zapach i łagodny smak. Nadaje się do zup, sosów, duszenia oraz marynowania.

Wygląd i cechy charakterystyczne

Koźlarz czarny ma ciemnobrązowy lub niemal czarny kapelusz o średnicy 3-15 cm. Trzon jest biały, pokryty ciemnymi, odstającymi łuskami. Miąższ biały, w starszych okazach twardawy.

Występowanie w Polsce

Koźlarz czarny jest w Polsce gatunkiem bardzo rzadkim. Występuje w lasach liściastych i mieszanych w symbiozie z brzozą. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski ze statusem gatunku zagrożonego. Objęty jest ochroną.

Ciekawostki

  • Koźlarz czarny został po raz pierwszy opisany w 1951 roku przez czeskiego mykologa Františka Smotlachę.
  • Dawniej koźlarz czarny był klasyfikowany jako odmiana koźlarza babki. Obecnie uznawany jest za odrębny gatunek.
  • Ze względu na podobny wygląd łatwo pomylić koźlarza czarnego z koźlarzem babką, który ma jaśniejszą barwę.
  • W Europie koźlarz czarny występuje głównie w Czechach i na Słowacji. W innych krajach jest bardzo rzadki.

Podsumowanie

Koźlarz czarny to interesujący, choć bardzo rzadki w Polsce gatunek grzyba. Jego ciemne kapelusze kontrastują z jasnym trzonem pokrytym ciemnymi łuskami. Objęty ochroną koźlarz czarny zasługuje na uwagę grzybiarzy, choć ze względu na niewielką liczebność nie powinien być zbierany.

Zobacz także:
Archiwum: wrzesień 2023