Gołąbek błotny z rodziny gołąbkowatych to szeroko rozpowszechniony w Europie grzyb jadalny. Rośnie w wilgotnych lasach iglastych, na torfowiskach. Ma ceglastoczerwony, czasami purpurowy kapelusz o średnicy 10-15 cm. Trzon biały, wysokości 7-15 cm. Miąższ biały, bez zapachu.
Tabela – właściwości
| Zagadnienie | Opis |
| Jadalny czy nie? | Jadalny |
| Sezon | Latem i jesienią |
| Występowanie | Pospolity w Polsce, szeroko rozprzestrzeniony w Europie, występuje też w Ameryce Północnej |
| Wygląd | Ceglastoczerwony kapelusz o średnicy 10-15 cm, biały trzon wysokości 7-15 cm |
| Rozmiar | Kapelusz 10-15 cm, trzon 7-15 cm |
| Właściwości | Miąższ biały, kruchy, bez zapachu, łagodny smak |
| Zastosowanie w kuchni | Nadaje się do bezpośredniego spożycia |
Zbieranie i przygotowanie
Gołąbek błotny można zbierać latem i jesienią w lasach iglastych i na torfowiskach. Należy zwracać uwagę, aby nie pomylić go z podobnymi gatunkami niejadalnymi lub trującymi. Przed spożyciem zaleca się obgotowanie grzybów przez około 5-10 minut. Gołąbki doskonale nadają się do marynowania i smażenia.
Właściwości odżywcze
Miąższ gołąbka błotnego zawiera dużo białka, witamin z grupy B, witaminę C, a także składniki mineralne takie jak potas, wapń, fosfor i magnez. Dzięki temu ma właściwości odżywcze i zdrowotne. Spożywanie gołąbków błotnych wzmacnia odporność organizmu.
Ciekawostki
- Z uwagi na charakterystyczny wygląd, gołąbek błotny nosi regionalne nazwy „czerwienica” i „krwawnik”.
- Dawniej uważano, że gołąbki rosną w miejscach trafienia piorunem.
- Młode owocniki gołąbka mają łagodny smak, starsze są gorzkie.
Podsumowanie
Gołąbek błotny to pospolity w Polsce grzyb jadalny z rodziny gołąbkowatych. Rośnie w wilgotnych lasach iglastych i na torfowiskach. Ma ceglastoczerwony kapelusz i biały trzon. Zawiera cenne składniki odżywcze i ma właściwości zdrowotne. Nadaje się do marynowania, smażenia oraz bezpośredniego spożycia. Jest łatwy do rozpoznania, jednak przy zbieraniu trzeba uważać, by nie pomylić go z podobnymi grzybami trującymi.
Foto główne: Jerzy Opioła via Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0
