Tabela – właściwości
| zagadnienie | opis |
| Jadalny czy nie? | Dawniej uważany za jadalny. Obecnie nie zaleca się jego spożycia ze względu na podejrzenia o toksyczność. |
| Sezon | Występuje od października do grudnia. |
| Występowanie | Rozprzestrzeniony w Europie i Ameryce Północnej. W Polsce rzadki gatunek chroniony. |
| Wygląd | Kapelusz żółtozielony lub żółtobrązowy, 4-10 cm. Trzon cylindryczny, żółty, 3-9 cm długości. |
| Rozmiar | Kapelusz 4-10 cm, trzon 3-9 cm. |
| Właściwości | Miąższ biały, kruchy, słodkawo-orzechowy smak. |
| Zastosowanie w kuchni | Nie zaleca się spożycia ze względu na podejrzenia o toksyczność. |
Występowanie gąski zielonki
Gąska zielonka występuje w lasach iglastych, głównie sosnowych na piaszczystych glebach z dużą ilością porostów. Rozwija się pod ziemią, z mchu i igliwia zwykle wystaje tylko część kapelusza. W Polsce jest gatunkiem rzadkim objętym ochroną.
Cechy charakterystyczne
Gąska zielonka ma żółtozielony lub żółtobrązowy kapelusz o średnicy 4-10 cm. Trzon cylindryczny, żółty, długości 3-9 cm. Miąższ biały, kruchy, o słodkawo-orzechowym smaku. Występuje od października do grudnia w borach sosnowych. Dawniej uważana za grzyba jadalnego, obecnie jej spożycie jest kontrowersyjne.
Gatunki podobne
Gąskę zielonkę można pomylić z innymi gatunkami grzybów, m.in. z trującą gąską siarkową o żółtym miąższu i nieprzyjemnym zapachu oraz śmiertelnie trującym muchomorem zielonawym. Podobna jest też jadalna gąska zielonożółta, która występuje głównie w lasach liściastych.
Ciekawostki
- Dawniej uważana była za smaczny grzyb jadalny.
- W wielu krajach została uznana za toksyczną i zakazano jej zbioru.
- W Polsce nadal jest dopuszczona do obrotu handlowego.
- Występuje także w Ameryce Środkowej i Afryce.
Podsumowanie
Gąska zielonka to pospolity w Europie gatunek grzyba z rodziny gąskowatych, dawniej uważany za jadalny. Obecnie jej spożycie jest kontrowersyjne ze względu na podejrzenia o toksyczność. W Polsce występuje rzadko w borach sosnowych i objęta jest ochroną. Ze względu na ryzyko pomylenia z trującymi gatunkami nie zaleca się jej zbioru.
