Tabela – właściwości borowika gładkotrzonowego

Spis treści pokaż
zagadnienieopis
Jadalny czy nie?W niektórych źródłach uznawany za niejadalny, w innych za jadalny. Ze względu na rzadkie występowanie w Polsce nie należy go zbierać.
SezonOwocniki pojawiają się od maja do października.
WystępowanieWystępuje tylko w Europie, w Polsce bardzo rzadki. Umieszczony na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski w kategorii gatunków wymierających.
WyglądKapelusz 5-15 cm, wypukły, czerwonawy. Rurki żółte, po uszkodzeniu niebieszczą. Trzon żółty u góry, czerwony u dołu.
RozmiarKapelusz 5-15 cm, trzon 4-15 cm długości.
WłaściwościMiąższ żółty, po przełamaniu niebieszczeje. Bez wyraźnego zapachu.
Zastosowanie w kuchniZe względu na rzadkie występowanie nie powinien być zbierany.

Borowik gładkotrzonowy ma kapelusz o średnicy 5-15 cm. Jest on wypukły, początkowo ochrowożółty lub brązowy, później przybiera barwę od pomarańczowej do ceglastoczerwonej. Rurki mają długość 15-30 mm i są przyrośnięte lub lekko zbiegające. Zrazu są złotożółte, później oliwkowożółte. Trzon osiąga 4-15 cm długości i 1-3,5 cm grubości. U góry ma barwę oliwkowo-cytrynowo-żółtą lub żółtozłotą, niżej jest brudnoczerwony lub karminowy, a przy podstawie czerwony do brązowoczerwonego. Cały trzon jest gładki, bez siateczki.

Borowik gładkotrzonowy rośnie w Polsce w ciepłych lasach liściastych, zwłaszcza pod dębami i bukami. Owocniki pojawiają się od maja do października. Jest grzybem bardzo rzadkim, umieszczonym na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski w kategorii gatunków wymierających. Występuje tylko w Europie.

Ciekawostki o borowiku gładkotrzonowym

  • Jest uważany za gatunek blisko spokrewniony z borowikiem szatańskim.
  • Po raz pierwszy zdiagnozowany w 1885 roku przez Schulzera von Müggenburga.
  • Posiada wiele synonimów nazwy naukowej, m.in. Boletus queletii.
  • W Polsce nazwę borowik Quéleta nadała mu Alina Skirgiełło w 1960 roku.

Podsumowanie

Borowik gładkotrzonowy to rzadki i chroniony grzyb występujący w ciepłych lasach liściastych w Polsce. Ma charakterystyczny wygląd: kapelusz w kolorach od ochry do czerwieni, żółte rurki i czerwonawy trzon. Ze względu na status gatunku zagrożonego nie powinno się go zbierać. Warto go chronić, aby nie dopuścić do jego całkowitego wyginięcia w naszym kraju.

Foto główne: EmillimeS via Wikipedia, CC BY-SA 4.0

Zobacz także:
Archiwum: wrzesień 2023