Tabela – właściwości
Zagadnienie | Opis |
Jadalny czy nie? | Jest grzybem jadalnym. |
Sezon | Owocniki pojawiają się od września do listopada. |
Występowanie | Występuje w Ameryce Północnej, Europie i Iranie. W Polsce jest pospolity. |
Wygląd | Ma kapelusz o średnicy 3-8 cm, pokryty niebieskozielonym śluzem. Trzon do 8 cm wysokości. |
Rozmiar | Średnica kapelusza 3-8 cm, trzon do 8 cm wysokości. |
Właściwości | Zawiera polisacharydy o właściwościach antynowotworowych. |
Zastosowanie w kuchni | Jadalny, choć smak nie należy do najlepszych. Nadaje się do mieszanek grzybowych. |
Wygląd i cechy morfologiczne
Pierścieniak grynszpanowy ma kapelusz o średnicy 3-8 cm, pokryty warstwą niebieskozielonego lub sinozielonego śluzu. W czasie suszy śluz znika, odsłaniając gładki, połyskujący kapelusz o wyblakłym kolorze. Kształt kapelusza z czasem z wypukłego staje się płaski, dzwonkowaty. Miąższ jest dość zwarty, a skórka daje się łatwo oderwać. Trzon osiąga wysokość do 8 cm i grubość 1 cm. Ma on jasnobeżową lub jasnozieloną barwę, która ciemnieje z czasem do koloru brunatnego. W środku trzon jest pusty.
Występowanie i siedlisko
Pierścieniak grynszpanowy występuje w lasach liściastych i iglastych, w parkach, czasami także przy drogach. Rośnie na ziemi oraz na martwym drewnie. Tworzy skupiska licznych owocników. Najczęściej spotykany jest pod bukami, rzadziej pod jodłami. W Polsce jest pospolitym gatunkiem. Owocniki pojawiają się od września do listopada.
Ciekawostki
- Niebieskozielony kolor kapelusza jest charakterystyczną cechą tego gatunku.
- Zawiera polisacharydy, które w badaniach laboratoryjnych wykazały działanie antynowotworowe.
- Należy zdejmować śluzowatą skórkę z kapelusza przed spożyciem.
Podsumowanie
Pierścieniak grynszpanowy to grzyb jadalny z rodziny pierścieniakowatych. Charakteryzuje się niebieskozielonym śluzem na kapeluszu. W Polsce występuje pospolicie w lasach i parkach od września do listopada. Ze względu na niewyraźny smak nadaje się raczej do mieszanek grzybowych. Zawiera związki o właściwościach antynowotworowych. Przed spożyciem konieczne jest zdjęcie śluzowatej skórki z kapelusza.