Tabela – właściwości
| Zagadnienie | Opis |
| Jadalny czy nie? | Jadalny |
| Sezon | Od czerwca do października |
| Występowanie | Występuje w lasach liściastych, głównie pod grabami i leszczynami |
| Wygląd | Kapelusz żółtobrązowy, później ciemniejszy. Trzon biały, włóknisty. |
| Rozmiar | Kapelusz do 14 cm średnicy. Trzon do 14 cm wysokości. |
| Właściwości | Miąższ białawy, po uszkodzeniu różowieje i czernieje. Zapach i smak grzybowy. |
| Zastosowanie w kuchni | Doskonały do zup, sosów, marynat. Nadaje się do suszenia i mrożenia. |
Koźlarz grabowy występuje w całej Polsce. Jest dość powszechny w lasach liściastych i mieszanych. Owocniki pojawiają się od czerwca do października, najczęściej w drugiej połowie lata. Rośnie zazwyczaj pojedynczo lub w niewielkich grupach, na ziemi, wśród mchów i liści, głównie pod grabami i leszczynami. Czasem spotkać go można także pod dębami i bukami.
Ten grzyb należy do rodziny borowikowatych. Cechuje się żółtobrązowym, później ciemniejszym kapeluszem. Trzon jest biały, włóknisty. Miąższ początkowo białawy, szybko różowieje i czernieje po uszkodzeniu. Ma przyjemny zapach i łagodny smak. Jest grzybem jadalnym, smacznym i łatwym w obróbce kulinarnej. Doskonale nadaje się do zup, sosów, jako dodatek do mięs i warzyw. Można go mrozić i suszyć.
Ciekawostki o koźlarzu grabowym
- Jest blisko spokrewniony z borowikiem szlachetnym. Dawniej uważano go za jego odmianę.
- W niektórych regionach Polski nazywany jest koźlarzem leszczynowym lub dębowym.
- Starsze okazy mają pomarszczony i popękany kapelusz. Młode grzyby są gładkie.
- Po zmiażdżeniu jego trzonu wydziela się czarny sok. To cecha charakterystyczna dla tego gatunku.
- Wykazuje silne właściwości przeciwbakteryjne. Może hamować wzrost niektórych groźnych patogenów.
Podsumowanie
Koźlarz grabowy to smaczny i pospolity grzyb jadalny, warty polecenia. Jego atutem jest łatwa identyfikacja i szerokie zastosowanie w kuchni. Dzięki dużej zawartości przeciwutleniaczy może wspomagać odporność. Jest więc dobrym składnikiem zdrowej diety.
Fot. główna: Björn S… via Wikipedia, CC BY-SA 2.0
