Grzyb borowik purpurowy, uważany za trujący, zwraca uwagę swoją charakterystyczną barwą i specyficznym wyglądem. Mimo że nie jest grzybem jadalnym, fascynuje mykologów. W tym artykule zagłębimy się w jego tajemnice.
Historia i nazewnictwo borowika purpurowego
Pierwsze informacje o tym grzybie pochodzą z roku 1836, kiedy to Julius Vincenz von Krombholz opisał go jako odmianę borowika. Nazwa „borowik purpurowy” została przypisana temu gatunkowi w 1960 roku przez Alinę Skirgiełło. Choć wcześniej bywał nazywany borowikiem czerwonotrzonowym, w 2021 roku zarekomendowano nazwę „krwistoborowik purpurowy.
Morfologia borowika purpurowego
Kapelusz
Średnica wynosi od 5 do 20 cm. Na początku jest półkulisty, potem łukowaty, by w końcu stać się płaskim i poduchowatym. Barwa zmienia się od białożółtawej do żółtobrązowej.
Hymenofor
Charakteryzuje się rurkami, które początkowo są żółte, a potem stają się żółtozielone. Pory są drobne, u młodych okazów żółte, u starszych karminowoczerwone.
Trzon
Osiąga wysokość od 5 do 12 cm. Górna część ma purpurową siateczkę na żółtym tle, podczas gdy dolna część jest krwistoczerwona z purpurową siateczką.
Miąższ
Bladożółty, który po przecięciu staje się sinozielony.
Gatunki podobne do borowika purpurowego
Istnieje kilka gatunków podobnych do borowika purpurowego, takich jak krwistoborowik lubczykowy czy krwistoborowik szatański. Różnią się one między innymi kolorami miąższu i miejscem występowania.
Występowanie i siedlisko
Borowik purpurowy można spotkać głównie w Europie i Japonii. W Polsce jest to gatunek rzadki, objęty ochroną. Rośnie przede wszystkim w lasach liściastych, na wapieniach w ciepłych okolicach.
Znaczenie borowika purpurowego
Choć borowik purpurowy jest grzybem trującym, pełni ważną rolę w ekosystemie jako grzyb mykoryzowy. Pomimo jego trujących właściwości, przyciąga uwagę specjalistów i pasjonatów.
Foto główne: MichelBeeckman (MichelBeeckman) at Mushroom Observer via Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0
