Sitarze — grzyby te kryją się wiele tajemnic. Miłośnicy grzybobrania z pewnością kojarzą maślaka sitarza, ale czy wiesz, jakie cechy wyróżniają go spośród innych? Poznajmy bliżej ten wyjątkowy gatunek.
Historia i klasyfikacja
Sitarz grzyby, zwłaszcza maślak sitarz (Suillus bovinus), cieszą się długą historią klasyfikacji. Po raz pierwszy został opisany przez Karola Linneusza w 1753 roku. Jednak to Henri François Anne de Roussel w 1806 roku nadał mu obecną nazwę, umieszczając go w rodzaju Suillus. Warto dodać, że w literaturze mykologicznej można spotkać różne nazwy tego grzyba, takie jak sitacz, sitek czy borowik sitarz.
Morfologia maślaka sitarza
Główną cechą charakterystyczną dla grzybów maślak sitarz jest ich kapelusz. W młodości pokryty jasnym, filcowatym nalotem, z czasem staje się śluzowaty i błyszczący. Rurki tych grzybów przypominają oczka sita, stąd ich nazwa. Trzon maślaka sitarza jest cylindryczny, pełny i włóknisty. Co ciekawe, miąższ tego grzyba ma gumowatą konsystencję i lekko kwaskowy smak.
Występowanie maślaka sitarza
Sitarze grzyby, zwłaszcza Suillus bovinus, są szeroko rozpowszechnione na półkuli północnej. W Polsce jest to jeden z najczęściej spotykanych maślaków. Preferują suche, piaszczyste gleby, gdzie często towarzyszą sosnom zwyczajnym, tworząc z nimi mikoryzę.
Znaczenie maślaka sitarza w kuchni
Choć jest to grzyb jadalny, jego wartość smakowa i odżywcza jest średnia. W kuchni najczęściej używany jest do suszenia lub marynowania. Ciekawostką jest fakt, że po ugotowaniu zmienia kolor na czerwonofioletowy.
Podsumowanie
Grzyby jadalne sitarz, a w szczególności grzyb maślak sitarz, stanowią ważny element naszego ekosystemu. Choć nie są tak cenione w kuchni jak niektóre inne grzyby, ich obecność w lesie jest nie do przecenienia. Zapraszamy do atlasu grzybów sitaki, aby dowiedzieć się więcej o tym niezwykłym gatunku.
