Tabela – właściwości

ZagadnienieOpis
Jadalny czy nie?Niejadalny, występuje na martwych gałęziach i korze drzew
SezonLatem i jesienią
WystępowanieWystępuje w Europie, Azji, Ameryce Północnej i Południowej. W Polsce notowany w lasach, parkach, ogrodach
WyglądMa płaski, cienki, okrągły owocnik przylegający do podłoża. Jest żółty z białym brzegiem. Na spodzie znajdują się kolce.
RozmiarOwocnik ma ok. 5 cm średnicy. Kolce mają do 5 mm długości.
WłaściwościWywołuje białą zgniliznę drewna
Zastosowanie w kuchniNie ma zastosowania w kuchni

Występowanie i siedlisko

Radula występuje w lasach, parkach i ogrodach na martwych gałęziach i korze drzew liściastych, ale także iglastych, np. na jodle. Rozwija się głównie na korze drzew, ale czasami również na drewnie.

Gatunki podobne

Istnieje wiele gatunków grzybów o podobnym wyglądzie, które rozwijają się na drzewach. Szczególnie trudno odróżnić radulę od strzępkoskórki szczeciniastej. Potrzebna jest dokładna analiza mikroskopowa, aby rozróżnić te gatunki.

Ciekawostki

  • Radula została po raz pierwszy opisana w 1818 roku przez Eliasa Friesa. Od tego czasu kilkakrotnie zmieniała nazwę rodzajową.
  • Dawniej w piśmiennictwie polskim była znana jako strzępkoskórka kolista.
  • Ma bardzo wiele synonimów naukowych, np. Hydnum radula, Radulum radula, czy Basidioradulum radula.

Podsumowanie

Radula to interesujący gatunek grzyba z rodziny drewniczkowatych, który rośnie na martwym drewnie i korze drzew. Występuje w wielu rejonach świata, również w Polsce. Choć nie ma znaczenia kulinarnego, to warto zwracać uwagę na jego obecność w lesie i poznawać jego cechy. Ze względu na podobieństwo do innych gatunków, identyfikacja raduli wymaga dokładnych badań mikroskopowych.

Zobacz także:
Zobacz także  Stroczek domowy - charakterystyka gatunku
Archiwum: wrzesień 2023