Tabela – właściwości
Zagadnienie | Opis |
Jadalny czy nie? | Grzyb jadalny po ugotowaniu. Surowy jest trujący. |
Sezon | Latem i jesienią. |
Występowanie | Pospolity w lasach w całej Polsce. |
Wygląd | Szary kapelusz z prążkami, biały trzon. |
Rozmiar | Kapelusz 3-10 cm, trzon 10-20 cm. |
Właściwości | Łamliwy, bez wyraźnego aromatu. |
Zastosowanie w kuchni | Spożywany po ugotowaniu, ale rzadko zbierany. |
Jadalność i zastosowanie
Muchomor mglejarka jest grzybem jadalnym, choć surowy jest trujący. Po ugotowaniu staje się jadalny, jednak ze względu na brak aromatu i łamliwość nie jest zbyt popularny wśród grzybiarzy. W Polsce raczej rzadko jest zbierany w celach kulinarnych.
Występowanie
Muchomor mglejarka jest szeroko rozprzestrzeniony na świecie. Występuje w Ameryce Północnej i Południowej, Europie, Azji oraz na wielu wyspach. W Polsce należy do pospolitych gatunków grzybów. Rośnie we wszystkich typach lasów.
Wygląd i cechy charakterystyczne
Cechami charakterystycznymi tego gatunku są: biała, wolna i płatowata pochwa u podstawy trzonu, brak pierścienia na trzonie oraz silne prążkowanie kapelusza. Miąższ jest biały, na początku zwarty, później kruchy. Blaszki są białe, sprężyste i nieco wybrzuszone.
Ciekawostki o muchomorze mglejarce
- Dawniej w Polsce nazywany był m.in. bedłką pochwowatą lub mglejarką pochwistą.
- Wyróżnia się wiele odmian tego gatunku różniących się ubarwieniem.
- Podobny jest rzadki u nas muchomor srebrzysty, ale jest od niego większy.
Podsumowanie
Muchomor mglejarka to dość pospolity w Polsce gatunek grzyba z rodziny muchomorowatych. Rośnie w lasach na terenie całego kraju. Jest jadalny po obróbce termicznej, choć ze względu na niewielkie walory smakowe rzadko zbierany. Charakteryzuje się białą pochwą u nasady trzonu i prążkowanym kapeluszem.
Fot. Główne: Jerzy Opioła via Wikipedia, CC BY-SA 4.0