Tabela – właściwości
zagadnienie | opis |
Jadalny czy nie? | Jadalny |
Sezon | Lipiec – październik |
Występowanie | Występuje w całej Polsce,ale rzadko. Lubi lasy liściaste. |
Wygląd | Kapelusz średnicy 5-18 cm, początkowo jasnożółty, potem ciemniejszy. Trzon zwężający się ku dołowi, żółty. |
Rozmiar | Kapelusz do 18 cm średnicy, trzon do 15 cm wysokości. |
Właściwości | Miąższ zmienia barwę na różowo, potem czernieje. |
Zastosowanie w kuchni | Nadaje się do przyrządzenia w sosach, zupach, jako dodatek do dań mięsnych. |
Cechy morfologiczne koźlarka bruzdkowanego
Koźlarz bruzdkowany charakteryzuje się kapeluszem o średnicy od 5 do 18 cm. Początkowo ma barwę jasnożółtą lub cytrynowożółtą, z czasem ciemnieje do odcieni brązowych. Powierzchnia kapelusza jest filcowata, często spękana. Trzon ma wysokość od 5 do 15 cm i grubość 1,5-2 cm. Jest on zwężony ku dołowi, barwy żółtej, pokryty charakterystycznym podłużnym użebrowaniem. Miąższ młodych okazów jest bladożółty, starszych brązowawy. Po uszkodzeniu zmienia barwę na różową, fioletową, w końcu czerniejąc.
Występowanie i znaczenie koźlarza bruzdkowanego
W Polsce koźlarz bruzdkowany występuje rzadko. Związany jest z lasami liściastymi, zwłaszcza dębowymi, bukowymi i grabowymi. Owocniki pojawiają się od lipca do października. Jest grzybem mykoryzowym. Pomimo że jest grzybem jadalnym, ze względu na niewielką liczebność rzadko zbierany jest przez grzybiarzy.
Ciekawostki
- Dawniej koźlarz bruzdkowany zaliczany był do rodzaju borowik.
- Ze względu na zmienną barwę miąższu nazywany bywa „grzybem kameleonem”.
- W jednym z polskich atlasów grzybów błędnie zamieniono opisy i zdjęcia koźlarka bruzdkowanego i innego gatunku z rodzaju koźlarek.
Podsumowanie
Koźlarz bruzdkowany to interesujący i smaczny grzyb z rodziny borowikowatych. Choć występuje w całej Polsce, nie jest często spotykany. Charakteryzuje się żółtym kapeluszem i trzonem, które z wiekiem ciemnieją oraz zmienną barwą miąższu. Ze względu na niewielką liczebność rzadko zbierany jest przez grzybiarzy, mimo że nadaje się do spożycia.
Fot. Główne: Ron Pastorino via Wikipedia, CC BY-SA 3.0